Wat bekommert u zich over veel dingen die u geen nut zullen doen, terwijl u ondertussen het ene nodige vergeet? Wanneer u dát heeft verkregen, zal het nooit van u worden weggenomen. Ja, de onvernuftige dieren zouden zich, indien zij konden spreken, gelukkig achten dat ze niet zo zullen sterven als een onbekeerd mens. Die mens moet straks bij het sterven rekenschap geven, wat die dieren niet hoeven te doen.Och, dat ik de edelmoedigheid en de redelijkheid van uw geest zou kunnen verwekken, terwijl ik tot u spreek als tot mensen. Niets is er toch schandelijker voor een mens met verstand dan dat hij onkundig blijft en door de beesten geleerd moet worden? Kon ik toch in dit ogenblik u de dwaasheid onder ogen brengen. Ik bid u, door de ontferming van Jezus, met de ingewanden der liefde: Gedenk toch dat God door onze mond, als uit de hemel, met deze nadrukkelijke woorden tot u spreekt: „Schapen Mijner weide, gedenk toch dat gij mensen zijt.”

Weet dat God u in die grote dag van het oordeel rekenschap zal vragen van uw voortreffelijke talenten, die Hij u geschonken heeft. Ik ben bang dat u zult moeten zeggen: Heere, ik heb Uw talenten in de aarde begraven. Ik heb slechts aardse dingen bedacht. Ik ben slechts een vijand van het kruis van Christus geweest. Ik kan u, o mijn rechter, op duizend vragen niet één antwoorden. Ik leg mijn hand op mijn mond. Gij zijt rechtvaardig indien Gij met mij in het gericht treedt en mij voor eeuwig van U verstoot.

J. Arxhouck, hofpredikant (Het einde der rechtvaardigen, 1749)