Vanuit de vakantiewoning van een vriend heeft hij een mooi uitzicht op de weilanden. Op de tafel liggen ingebonden jaargangen van oude kerkbodes. „Ik mag gelukkig nog steeds bezig zijn. Als ik thuis ben, ben ik meest aan het studeren of op huisbezoek.” Het geheugen van de predikant blijkt verbazingwekkend. ‘Op afroep’ kan hij over elke gemeente die hij diende verhalen vertellen.

De afgelopen tijd is hij druk bezig geweest met de bestudering van het eerste deel van de verzamelde werken van J. H. Gunning (1829-1905), dat vorig jaar uitkwam. Momenteel speurt hij in oude uitgaven van de Gereformeerde Kerk naar uitspraken van dr. P. J. Hoedemaker (1839-1910) voor de verschijning van een boek ter gelegenheid van het 150-jarig bestaan van de Confessionele Vereniging in 2014.

Dr. Bos noemt zich een leerling van Hoedemaker. „Hij heeft veel betekend voor het hervormde kerkelijk denken. „Als je eruit moet, ga je eruit, anders moet je in de kerk blijven”, was zijn standpunt. Dat bracht hem in conflict met veel van zijn vrienden die aan het einde van de negentiende eeuw de kerk verlieten. Wij moeten de kerk niet verlaten.”

Hoedemakers opvatting „dat we de Heere niet voor de voeten moeten lopen met onze eigen mening”, spreekt de emeritus predikant eveneens aan. „Het klinkt eenvoudig, dat we altijd moeten luisteren naar de Heere, Hem moeten volgen en wachten op Zijn stem. Maar in de praktijk is het moeilijk. Je moet opletten en beschikbaar zijn, maar vaak zie je pas achteraf Gods leiding.”

Dr. Bos vertelt dat hij eens elders moest preken en –vanwege een soort voorgevoel– toch een nieuwe preek maakte. Die bleek nodig te zijn, want tijdens de dienst overleed er iemand. „De oude preek had niet bij die situatie gepast, de nieuwe wel.”

Gods leiding ondervond hij ook in Serooskerke. Toen hij er na zijn emeritaat begon, kwam er maar een klein groepje mensen samen op deze preekplek. Het aantal kerkgangers groeide echter gestaag. Een van de nieuwkomers was een rooms-katholieke vrouw die een keer met haar vriend meeging en bleef komen. Op verzoek van haar dochtertje van acht ging de predikant er op bezoek. „Die vrouw heeft belijdenis gedaan en haar kinderen zijn gedoopt. Er zijn daar wonderen gebeurd.”

Veel affiniteit heeft de predikant met Urk en met Zuid-Afrika. „Hervormd Urk was klein vergeleken met de grote groep afgescheidenen, die dominant was. De hervormden keken tegen hen op, ook al leefden ze geestelijk en intellectueel op een hoog niveau. Ik heb geholpen hen hun zelfrespect terug te krijgen. Waarom zouden hervormden minder zijn?”

Regelmatig gaat het echtpaar Bos naar Zuid-Afrika om er straatkinderen te helpen. Als het zo uitkomt gaat dr. Bos voor in diensten in de ‘zwarte’ Hervormde Kerk. Dat gebeurde ook drie jaar geleden, toen er moeilijkheden waren die de gemeente van Bloemfontein verscheurden. Er waren al gemeenteleden vertrokken en anderen wilden hun voorbeeld volgen. „Ik heb toen gepreekt over Johannes 14:15: „Indien gij Mij liefhebt, zo bewaart Mijn geboden” – niet meer en niet minder. De preek had een heilzame uitwerking. De leden kregen door dat ze niet hun eigen wil moesten volgen, maar naar de wil van God moesten leven. Ze hebben zelfs geleerd om de weglopers weer in liefde aan te nemen. Is dat niet mooi?”

Dr. G. Bos  

Gijsbert Bos werd in 1935 in Loenen aan de Vecht geboren en studeerde theologie in Utrecht. Zijn eerste gemeente was Genderen/Doeveren (1963). Daarna volgden Hoornaar (1967), Ter Heijde (1972), Zeist (1977), Urk (1982), Heerde (1989) en Hollandscheveld (1994). In 1998 ging dr. Bos met emeritaat, om vervolgens de gemeente van Serooskerke op Schouwen-Duiveland nog elf jaar te dienen. Vanuit het Zeeuwse vestigde het predikantsechtpaar zich in Urk, waar dr. Bos nog steeds taken verricht in de hervormde gemeente. Het echtpaar zet zich al jaren in voor de opvang van (zwarte) kinderen in Zuid-Afrika.

De predikant promoveerde in 1981 op ”Christus de Gekruisigde voor en in ons”, over ds. J. H. Gunning, een belangrijke vertegenwoordiger van de ethische richting in de negentiende eeuw. Aan de theologische faculteit te Leuven doceerde hij, en hij geeft nog steeds les aan studenten van de Evangelische Theologische Academie in Meppel. Dr. Bos was zo’n twintig jaar hoofdredacteur van Confessioneel, het blad van de Confessionele Vereniging. Het echtpaar Bos heeft drie kinderen en drie kleinkinderen.

Lees meer over dr. Bos in Digibron.nl

RD 24-06-2010, Verval niet bestrijden met groepsdenken, Interview dr. G. Bos door K. van der Zwaag

RD 17-10-2003, ‘’We houden van die zwarte mensen’’ : Hart van herv. emertus predikant dr. G. Bos ligt in Zuid-Afrika, en bij de Urkers, Interview door A. de Heer

RD 28-04-2003, Dr. G. Bos ridder in orde van Oranje-Nassau

RD 05-10-1995, Dr. Bos: Bij Gunning is de waarheid ethisch

RD 07-02-1989, Dr. G. Bos nam afscheid van Urk

RD 24-05-1982, Intrede dr. G. Bos in De Ark te Urk

RD 28-07-1981, Heldere samenvatting over J. H. Gunning’s theologie recensie door ds. W. van Gorsel over boek van dr. Bos

De Waarheidsvriend 02-04-1981, Proefschrift over J. H. Gunning jr. door dr. G. Bos

De Waarheidsvriend 26-10-1967, Afscheid van Genderen en Oeveren

De Waarheidsvriend 09-05-1963, Verslag van bevestiging en intrede van kand. G. Bos te Genderen