„We moeten mee in de vaart der volkeren. Weg met de betutteling. Laat ondernemers zelf bepalen of ze op zondag open willen zijn of niet”, zo begon D66-wethouder P. van den Berg (Economie) zijn betoog.

VVD-wethouder B. van der Werff (Toerisme) schaarde zich vierkant achter zijn collega. „We kunnen niet achterblijven bij landelijke en regionale ontwikkelingen.” Hij voegde eraan toe te werken aan een beleidswijziging. „Ons streven is per 1 juli een nieuwe verordening winkeltijden te hebben.”

Deze boodschap klonk de Amersfoortse ondernemer W. Jacquet als muziek in de oren. 
Hij zei altijd tegen zondagsopenstelling te zijn geweest, maar recent zijn mening te hebben herzien. „Dat er zelfs in het christelijke Barneveld over zondagsopenstelling wordt gesproken, geeft wel aan dat de tijden zijn ver­anderd. De klant die op zondag bij de concurrent in Amsterdam is, zie ik de volgende dag in mijn winkel niet terug.”

Minder enthousiast was juwelier A. van Hell. Hij vroeg zich af welk probleem de gemeente hiermee denkt op te lossen. Zondagsopenstelling geeft volgens hem minder rust. „De maatschappij heeft al zo veel problemen door stress.” De juwelier gaf aan vijf dagen per week open te zijn en desondanks „een florerende zaak” te hebben.

Ondernemer B. Meelhuysen ziet het liefst dat het huidige aantal van twaalf koopzondagen gehandhaafd blijft en bepleitte een alternatief. „Overweeg een extra koopavond en maak er iets speciaals van. Religieuze winkeliers worden dan niet buitengesloten en kunnen actief meedenken bij een leuke invulling ervan.”

Een oudere bezoeker adviseerde de desbetreffende wethouders eerst bij de geschiedenis te rade te gaan alvorens een beleidswijziging door te voeren. „Mijn vader moest vroeger als kleine zelfstandige zijn zaak noodgedwongen openhouden tot ’s avonds negen uur. Vakbonden knokten met succes voor een avondsluiting van zes uur. Het lijkt mij een slecht idee een vergelijkbare discussie nog eens over te doen.”