Binnenland

„Wonen in Amsterdam boeiend door diversiteit”

Roel Boogaard streek acht jaar geleden met zijn echtgenote Gerdine neer in de Spaarndammerbuurt in Amsterdam-West. In hun wijk zijn nauwelijks honderd kerkgaande christenen te vinden. Dat maakt het leven in de stad extra verantwoordelijk, vinden beiden. „Je bent het visitekaartje van de kerk. Voor veel mensen ben je de enige christen die ze kennen.”

15 April 2013 12:57Gewijzigd op 15 November 2020 03:04
Het gezin Boogaard in de wijk waarin het woont: de Spaarndammerbuurt in Amsterdam-West. beeld Rufus de Vries
Het gezin Boogaard in de wijk waarin het woont: de Spaarndammerbuurt in Amsterdam-West. beeld Rufus de Vries

De Spaarndammerstraat. Hoogbouwwoningen aan weerskanten van de weg bepalen het straatbeeld. Bakfietsen en ronkende stadsbussen zorgen voor een levendige, stedelijke sfeer. Voor Roel (34) en Gerdine (33) is het een vertrouwd gezicht. Hun woning bevindt zich op de eerste verdieping van een vier etages tellend appartementencomplex.

Met drie kinderen lijkt hun huis –woonkamer, keuken en twee slaapkamers– aan de krappe kant, maar klagen doen ze niet. „Vergeleken met het huis waar kinderen uit de klas van onze oudste dochter in wonen, is dit een villa”, aldus Gerdine.

Beiden studeerden in Amsterdam, wonen er al veertien jaar en zijn lid van de protestantse Noorderkerk. Tussendoor woonden ze één jaar in Zwolle. Roel is directeur van de Hervormd-Gereformeerde Jeugdbond (HGJB). Zijn vrouw werkt bij de rechterlijke macht. Het echtpaar geniet van het stedelijke leven. „Wij houden van de stad”, zegt Roel. „Het leven tussen de vele culturen is fascinerend en het houdt mij scherp. Op de meest onverwachte momenten ontdek je Gods aanwezigheid. God zoekt mensen op die Hem niet zoeken. Onlangs deden er in onze gemeente negen mensen belijdenis, van wie er vijf werden gedoopt. Je ziet dat het Evangelie ook in Amsterdam mensen raakt en levens omkeert.”

Christelijke voorzieningen

De opvoeding van Rhodé (4), Levi (2) en Kristian, die zes weken geleden werd geboren, kost het echtpaar de nodige hoofdbrekens, want er zijn geen christelijke voorzieningen in hun buurt. „We hebben alleen de kerk”, zegt Gerdine. „De zondag is voor ons echt een oplaadmoment. Het is een verademing om medechristenen te ontmoeten. De kinderen gaan van jongs af aan mee. We willen dat de kerk zo snel mogelijk een vertrouwde plek voor ze wordt.”

Op de zondagsschool leert Rhodé haar eerste psalmversjes. Roel: „Na drie weken oefenen, zingen de kinderen de geleerde psalm in de kerk. Dat gaat er heel anders aan toe dan bij mij in Breukelen vroeger. Daar leerde ik elke week een psalm op de basisschool.”

Het ontbreken van christelijke voorzieningen zorgt voor een bewustere geloofsopvoeding van de kinderen, vindt Roel. „Rhodé gaat naar een school in de buurt en leert daar bijvoorbeeld dat Pasen het feest is van de lente en de paaseitjes.” Zijn vrouw: „Wij leggen Rhodé uit dat wij paaseieren ook leuk vinden, maar dat wij ook nog een andere betekenis van Pasen kennen. Rond Pasen lazen we daarom aan tafel elke dag een paasverhaal uit de kinderbijbel.”

De Boogaards ontdekten wel dat je in seculiere instellingen overal christenen kunt aantreffen. Bijvoorbeeld op de kinderopvang. Gerdine: „Levi gaat enkele dagen per week naar een kinderdagverblijf. Een Surinaamse kinderleidster vertelde ons dat hij pas de hele dag een christelijk kinderliedje zat te zingen. Zij –eveneens christen– was daar erg blij mee en zong vrolijk met hem mee.”

De afwezigheid van medechristenen valt niet altijd mee. In de nabije omtrek is geen christelijke kraamzorg te vinden en dat was best even slikken bij de geboorte van Kristian, vindt Gerdine. „Toch kijk ik met een goed gevoel terug op de kraamtijd. De kraamverzorgster was echt een Amsterdamse, recht voor zijn raap. Je deelt veel met zo’n vrouw, net als wij een echte stedeling. Mooi is dat zij zondagochtend met me meekeek naar de kerkdienst. Binnenkort komt ze naar de doopdienst van Kristian.”

Wijk

Het Amsterdamse stadsleven gaat gepaard met een aantal praktische problemen. Roel: „Het is bijvoorbeeld altijd zoeken naar een plekje voor de auto. Deukjes en krassen ontstaan vrijwel vanzelf. En je moet altijd met de kinderen mee als ze op straat willen spelen. Momenteel is ons huis groot genoeg, maar de vraag is of dat over een aantal jaar nog zo is.”

Voorlopig peinzen beiden er nog niet over om weg te trekken uit Amsterdam. Niet alleen genieten ze van het stadsleven, ook vinden ze het belangrijk om júíst als christen present te zijn in de wijk van de kerk. Door jeugdwerk in hun buurt kennen ze veel tieners. „Je ziet veel schrijnende gevallen”, zegt Gerdine. „Ik kwam ooit bij een zevenjarig jochie. Zijn ouders waren zelden thuis, vloerbedekking lag er niet. Het kind had een sleutel van de voordeur op zak. Hij moest het zelf maar zien te rooien.” Roel: „We kennen ook een jongen uit de buurt die in een jeugdgevangenis heeft gezeten. Het gaat nu goed met hem, maar in het verleden fietste hij vaak voorbij, altijd op een andere fiets. We maken vaak een praatje met hem en hij weet dat hij altijd bij ons mag aanbellen. We hopen dat hij hierin iets ontdekt van Gods Vaderhart dat naar hem uitgaat.”

Dakterras

De Boogaards leven op goede voet met hun buren. Op het gedeelde dakterras ontstaan vaak goede gesprekken. „Hier wonen veel dertigers, yuppen met jonge kinderen”, zegt Gerdine. „We borrelen of barbecueën graag met elkaar en genieten van gedeelde interesses.” Haar man vult aan: „In veel opzichten lijken we op elkaar, hoewel onze buren het geloof niet delen. We krijgen weleens vragen over onze levensstijl.”

Vragen komen er bijvoorbeeld op zondag. Roel: „Ooit stapte ik op een zonnige zondag strak in pak de deur uit voor de avonddienst. Het dakterras zat vol en de buren vroegen me verbaasd of ik moest werken. Dat ik naar de kerk zou kunnen gaan, was nog bij niemand opgekomen. Laat staan dat er gedacht wordt: wat een zware jongen.”

En onlangs vroeg de kapster van enkele deuren verderop aan Roel of hij haar de betekenis van Pasen wilde uitleggen. „Vanwege dit soort ontmoetingen en gesprekken voel je je verantwoordelijk”, zegt Roel. „Voor velen ben je de enige christen die ze kennen.”

Gerdine: „De aandacht die mensen in deze buurt aan elkaar geven is hartverwarmend. Iedereen maakt een praatje met elkaar, eigenaardigheden worden geaccepteerd. Niemand staat aan de zijlijn. Ook zwervers, de ‘stadsnomaden’, hebben veel aanspraak. Ik heb hierdoor niet het idee dat ik in Sodom woon, integendeel.”

Deel 1 in een serie.


Amsterdam

Aantal inwoners: 799.406

Aantal stemmen op christelijke partijen (Tweede Kamerverkiezingen 2012):

CDA: 8.517 (2,19 procent)

CU: 3.126 (0,80 procent)

SGP: 539 (0,14 procent)

Grootste partij:

PvdA: 139.820 (35,92 procent)

Leden protestantse kerken:

PKN 29.366

CGK 493

GKV 400

NGK 205

GG 141

Meer over
Jong in de stad

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer