Maar het belangrijkste is misschien wel dat hij verstandig moet kunnen omgaan met het grootste probleem waarmee de RKK momenteel worstelt: de niet-aflatende stroom van berichten over misbruikschandalen.

Dat laatste maakt de Canadees Marc Quellet misschien een minder geschikte kandidaat, aangezien van hem bekend is dat hij nooit serieus werk gemaakt heeft van het aanpakken van pedofiele priesters in Quebec. Of je zou de redenering van de Vereniging van Slachtoffers van Priesters in Quebec moeten volgen, die juist hoopt op de verkiezing van Quellet, omdat dan de hele wereld erachter komt dat Quebec, aldus de vereniging, „een paradijs is voor pedofiele priesters.”

Hoe dit ook zij, goed beschouwd staat de nieuwe paus, over welke fenomenale communicatieve eigenschappen hij ook mag beschikken, op dit ene punt voor een onmogelijke opdracht. Want het rooms-katholicisme is door alle openbaar gekomen misbruikschandalen in de beeldvorming hopeloos op achterstand gezet.

Bij wie zouden mensen zich immers veiliger moeten weten dan bij een instituut dat geweld veroordeelt, liefde predikt, en dat als geen ander een hoge seksuele moraal huldigt? Maar juist die kerk, althans belangrijke onderdelen en vertegenwoordigers ervan, bleek het omgekeerde te doen van waar zij voor stond: onderdrukken, chanteren, vernederen, misbruiken. En dat bij kwetsbare kinderen, die in hun van gezag doordrenkte wereld geen kant op konden.

Als de kerk zozeer verkeert in haar tegendeel –de commissie-Deetman deed er gisteren nog een boekje over open–, zijn daar geen woorden voor te vinden. Het aldus aangerichte leed vált niet meer te herstellen. En de beschadigde beeldvorming kán haast niet meer gerepareerd worden.

Bijzonder triest is ook de schade die door dit alles het totale christendom heeft opgelopen. Want laten we ons geen illusies maken: buitenstaanders vegen niet zelden alle vormen van christelijk geloof op één hoop: rooms-katholieken, protestanten, evangelischen en sektariërs. Ze knijpen allemaal, zegt men, de kat in het donker.

Terug naar de nieuwe paus. Laat hij zich –als het om de misbruikschandalen gaat– vooral ootmoedig, nederig en schuldbewust opstellen. En als het om compensatie –in welke vorm dan ook– gaat, soepel en snel over de brug komen.

En laten alle christenen tezamen bidden of God met Zijn Geest door alle negatieve beeldvorming over de kerk heen wil breken, of Hij ondanks alle schandalen Zijn Koninkrijk wil uitbreiden en mensen –slachtoffers en met de slachtoffers sympathiserenden– ervan wil overtuigen dat misbruik en geweld zijn volgelingen helaas soms aankleeft, maar met Hemzelf niets, maar dan ook niets van doen hebben.