Collins, verbonden aan Trinity Southwest University in Albuquerque, New Mexico, legde de Bijbelse geografische gegevens over Sodom naast recente archeologische vondsten in Tall el-Hammam, gelegen in wat nu Jordanië is. Genesis 13:12 spreekt over Sodom als een van de „steden der vlakte.” Waar die vruchtbare vlakte lag, is echter niet duidelijk.

De Amerikaanse archeoloog onderzocht de opgravingen van Tall el-Hammam, een stad met zware verdedigingswerken, aan de oostkant van een vlakte, ten noordoosten van de Dode Zee.

De stad Tall el-Hammam bereikte zijn grootste omvang in de periode van 2000-1600 voor Christus en werd de grootste plaats van Kanaän. Waar andere steden een bloeiperiode kenden, werd Tall el-Hammam door vuur verwoest. De stad bleef daarna eeuwen onbewoond.

Door heel Tall el-Hammam hebben archeologen bewijs gevonden voor een zeer intense vuurzee die de stad in de as legde. Op sommige plaatsen lag een laag van bijna een meter as. Aardewerk was overdekt met een glasachtige substantie die erop wijst dat het kortstondig aan temperaturen van rond de 2000 graden is blootgesteld geweest.

Volgens Collins wijst alles erop dat een catastrofe de stad heeft verwoest. De archeoloog stelt niet dat Tall el-Hammam Sodom is geweest, maar oppert wel die mogelijkheid.