Een trouwbijbel, een Bijbelkastje, een Franse Bijbel en een schilderij. Dat zijn de stille getuigen van 1953 die De Bruijn (48) in de loop der tijd wist te vergaren. „Ik koester deze vier voorwerpen omdat ze elk met hun eigen verhaal aan de watersnood zijn verbonden.”

Het eerste exemplaar dat De Bruijn bemachtigt, is een trouwbijbel. Medio 2009 wordt de voorzitter van Woord en Daad Barendrecht benaderd over een legaat. Bij het inspecteren van de inboedel stuit de verzamelaar op een fraaie Bijbel. De Bruijn: „De Bijbel gaf ik terug aan de executeur. Voorin stond namelijk de aansprekende tekst: „In plaats van onze trouwbijbel die is ‘verdronken’ bij de watersnoodramp.””

Een week later komt de executeur bij De Bruijn aan de deur: „Niemand van de familie wil de Bijbel hebben. Van de familie mag u hem houden.”

Opspattend water

De collectie van De Bruijn breidt zich enkele maanden later uit na een verkoping bij opbod. „Op 14 november 2009 bezocht ik een veiling in een bejaardentehuis. Het eerste voorwerp dat geveild werd, was een oud kastje. Voor 20 euro mocht ik het kastje meenemen.”

Bij het verlaten van de veiling wordt de Barendrechtenaar aangeklampt door een oudere vrouw. Geëmotioneerd vertelt zij hem dat het om een Bijbelkastje gaat: „Als kind zag ik vanaf de zolder het water in de gang langzaam maar zeker omhoogkomen. Het water hield net onder het kastje halt.”

De Bruijn en zijn echtgenote koesteren het meubelstuk. „Het kastje heeft een ereplaats gekregen in de kamer. De Bijbel ligt er bovenop.”

Een schilderij met daarop de afbeelding van een boerentafereel is De Bruijns derde verzamelstuk. Deze keer is de tastbare herinnering aan de watersnood afkomstig uit zijn eigen familie. „Bij het opruimen van de zolder van de ouderlijke boerderij eind 2011 kwam het schilderij boven water. Van mijn moeder mocht ik het van opoe afkomstige doek houden.”

Later vertelt moeder De Bruijn dat hij zich weinig illusies moet maken over de waarde van het schilderij. De afbeelding hing altijd in de kamer, samen met een vergelijkbaar schilderij. Het laatste was door de watersnood onherstelbaar beschadigd. Het eerste heeft ze met haar broer opgeknapt. Daarbij heeft ze de rand –die vol vochtvlekken zat van het opspattende water– met papier beplakt en vervolgens geverfd.

Door dit verhaal is de waardering van De Bruijn voor het schilderij alleen maar toegenomen. De afbeelding hangt in de kamer, naast het Bijbelkastje.

Franse Bijbel

Het vierde aan de watersnood gerelateerde voorwerp van De Bruijn is een oude Franse Bijbel. Het bijzondere hieraan is dat de predikant van de hervormde gemeente, ds. J. de Bres, er op zondag 8 februari 1953 uit voorlas aan Franse militairen in Sint Maartensdijk. Daarmee wilde hij de soldaten eren voor hun opruimingswerkzaamheden na de ramp. Het Zeeuwse stadje kwam door de watersnood grotendeels onder water te staan. Na de plechtigheid schonk De Bres de Bijbel aan burgemeester Bouwense.

Bijna zestig jaar na de watersnood zet de dochter van de oud-burgemeester deze Bijbel op Marktplaats. Hoewel ook De Bruijn senior er belangstelling voor heeft, ziet zowel vader als zoon in eerste instantie af van de koop. Beiden beheersen de Franse taal niet en willen er daarom niet al te veel geld aan uitgeven.

De Franse Bijbel laat De Bruijn niet los. Het onverwachte overlijden van zijn vader is aanleiding om nog eens naar de Bijbel te informeren. Gelukkig heeft Bouwenses dochter de Bijbel nog steeds in bezit en voor 50 euro –de adviesprijs van een taxateur– wisselt hij van eigenaar.