Hoekstra pleit voor het referendum in het winternummer van Christen Democratische Verkenningen (CDV), het kwartaalblad van het Wetenschappelijk Instituut van het CDA, dat deze week verschijnt.

Wat Hoekstra betreft, gaat het om een bindend referendum over een wetsvoorstel, nadat het door de Tweede en Eerste Kamer is aangenomen. „De invoering ervan zou kunnen betekenen dat de Tweede en de Eerste Kamer nog meer gaan letten op de kwaliteit van de inhoud en op problemen bij de uitvoering”, aldus Hoekstra in het blad.

Grijpen naar een dergelijk paardenmiddel is nodig, omdat de Tweede Kamer zijn wetgevende taak onvoldoende serieus neemt, stelt Hoekstra. Hij stoort zich er met name aan dat de Kamer de uitvoeringsaspecten van wetgevingsvoorstellen vaak onvoldoende onder ogen ziet.

Op het terrein van privatisering en verzelfstandiging zijn volgens hem regelmatig „zonder grondig vooronderzoek” beslissingen genomen. Hoekstra noemt onder meer de verzelfstandiging van de NS en de woningcorporaties. „Ik doe daar nu onderzoek naar en dan vallen je de schellen van de ogen. Van de vroegere woningbouwverenigingen hebben we stichtingen gemaakt en de betrokkenheid van de bewoners is welhaast weggeorganiseerd. Maar ook de borging van publieke belangen is uit het oog verloren. Ik zeg weleens tegen de ambtenaren en de minister: „U bent verantwoordelijk voor de sociale woningbouw, omdat het een uitwerking betreft van een sociaal grondrecht.” En dan kijken ze je aan alsof dat iets nieuws is.”

Recente misstanden die onlangs aan het licht kwamen bij diverse woningcorporaties en de onderwijsgroep Amarantis hebben uiteindelijk 
alles te maken met de slordige manier waarop verzelfstandigingen zijn doorgevoerd en de vermarkting van publieke overheidstaken, stelt Hoekstra. „Na het geruisloos wegsaneren van de Inspectie Volkshuisvesting bij de vorige kabinetsformatie zijn nu zelfs inspecties bij onderwijs niet meer vanzelfsprekend. Er wordt gezegd: Het handhaven van de inspectie is ouderwets, we vertrouwen in de werking van het systeem zelf. Je ziet waar het mantra ”Heb vertrouwen” toe heeft geleid.”

Behalve in zijn wetgevende faalt de Kamer volgens Hoekstra ook in zijn controlerende taak. „Tweede Kamerleden zitten zo langzamerhand al twitterend op de schoot van de burgers en schuiven intussen hun verantwoordelijkheid af op de regering. Vanaf Fortuyn en daarna 
Wilders lijden we allemaal aan hetzelfde euvel: we zijn gaan tetteren via de media.”

Ook minister-president Rutte neemt, zo stelt Hoekstra, de spelregels van onze democratie af en toe onvoldoende in acht. Bijvoorbeeld wanneer hij „op het scherm verschijnt en een beleidsmaatregel bekendmaakt, nog voordat de Kamer is geïnformeerd.”

Forse kritiek heeft Hoekstra ook op Ruttes vertrek naar Turkije als leider van een handelsdelegatie, direct na 
de beëdiging van het huidige kabinet, terwijl de regeringsverklaring nog in voorbereiding was. „Die onzorgvuldige afhechting van de formatie zag je direct terug 
met de kwestie van de inkomensafhankelijke premies. Waar was de formateur, de minister-president? Samsom was volop aan het twitteren, Blok gaf druk tegengas. Het was een chaos. Is dat goed voor het aanzien van de democratie?”