Woord en daad
Binnen de zorgsector zal in het nieuwe jaar verder worden gewerkt aan het anders inrichten van de zorg. Met als inzet dat het in Nederland allemaal een onsje minder zal moeten. Dat zullen we zeker gaan voelen.
Twintig eeuwen geleden bestond er niet zo’n goed ingerichte zorgsector als in onze dagen. Het weerhield de eerste christenen niet om in woord én daad het Evangelie te verspreiden. Twee eeuwen geleden waren het de kerken die vooropliepen in het leggen van de fundamenten voor de zorgsector van onze dagen. Verschillende ziekenhuizen en jeugdzorginstellingen zijn inmiddels gefuseerd tot grote zorgfabrieken. Maar hun wortels gaan terug naar de tijd dat christenen, gedreven door de liefde van Christus, zich inzetten voor hun naaste in nood. Woord én daad, ze gingen hand in hand.
De afgelopen decennia is de zorgsector geworden tot een perfect georganiseerd systeem. Veel organisaties doen hun werk vanuit een christelijke identiteit, voor een groot deel gefinancierd met overheidsgeld. Voor alle duidelijkheid: geen verkeerd woord over dit alles. We tellen onze zegeningen. Alleen, het is onbetaalbaar geworden.
De komende jaren wordt de broekriem behoorlijk aangetrokken. De overheid treedt terug en gaat meer overlaten aan de eigen verantwoordelijkheid van de burgers. Christelijke organisaties doen hun uiterste best om in dit stormgedruis te overleven.
De afgelopen tijd is er vaker op gewezen: er liggen in de huidige ontwikkelingen kansen voor de kerken. Nu de Haagse barmhartigheid wordt afgeroomd, is meer dan in het verleden de christelijke barmhartigheid nodig. De oproep van de apostel Paulus geldt nog onverminderd: „Laat ons goeddoen aan allen, maar het meest aan de huisgenoten des geloofs.” De afgelopen decennia is het accent wel erg komen te liggen bij de huisgenoten des geloofs. De huidige tijd biedt kansen om het ”Laat ons goeddoen aan allen” weer meer vorm te geven.
De afgelopen dagen was daarvan in deze krant een mooi voorbeeld te lezen. In verschillende plaatsen zamelden kerken (gezamenlijk!) voedsel in om de plaatselijke voedselbank te steunen. Een mooi initiatief!
De tijd van een zich terugtrekkende overheid vraagt om kerken die zich niet schamen voor het Woord. Om kerken die, gedreven door de liefde van Christus, het Woord in praktijk brengen met de daad. Voor huisgenoten – voor allen. Aan deze dienst der barmhartigheid is in de christelijke kerk een van de ambten gewijd: het diakenambt. Het zou goed zijn wanneer de diakenen voorop gaan in het vormgeven van de christelijke barmhartigheid. Én in het betrekken van de gemeente daarbij.
