„Groenten laten we razendsnel computergestuurd groeien op steenwol. Geen wonder dat een tomaat niet meer naar tomaat smaakt. Dat komt goed uit, want die smaak zit tegenwoordig in een potje dat Unilever ons graag wil verkopen.”

Boomkamp woont op een steenworp afstand van de Duitse grens. Hij noemt zichzelf de ”Bourgondische boer” van Vleesboerderij Erve Elferman. Links op het erf staat de monumentale boerderij met daarin een ambachtelijke slagerij, een keuken en ruimtes voor proeverijen en kookcursussen. Samen met zijn vrouw Suze strijdt hij voor een terugkeer naar gezond en smaakvol voedsel

Tegenover de boerderij staan de stallen met daarachter de weiden waarin ’s zomers de limousinrunderen grazen. „Een mooi Frans vleesras dat het in Twente prima doet. De koeien lopen in een geurige wei met gras en kruiden. Onkruid zeggen we tegenwoordig, maar het zijn krúíden en die bepalen de smaak van een goed rijp stuk vlees. Heden ten dage is de koe een vervuiler. Onvoorstelbaar! Je zegt toch ook niet dat de wilde zwijnen op de Veluwe de bossen vervuilen? Dat heeft alles te maken met wat je dat dier te eten geeft.”

Volgens Boomkamp is een koe een planteneter. Die voer je volgens hem geen soortgenoten of kippenveren. „Dierlijk slachtafval is de basis van veel veevoer. Dat krijgt dan kunstmatig de goede smaak zodat de koe het opeet, maar de koeienpens verteert echt geen kippenveren. Die komen er dus onverwerkt weer uit. Ik noem dat vervuiling. Er zijn koeien die hun leven lang aan de diarree zijn. Dat kan niet goed zijn! Een koe hoort in een wei met pinksterbloem, weegbree en paardenbloem, maar waar zie je dat tegenwoordig nog?”

Boomkamp verkoopt vlees aan huis, op de markt en via internet. Ook de toprestaurants hebben hem ontdekt. Leerling-koks komen bij hem voor een lesje smaakontwikkeling. „De natuur leert combineren. Een houtduif lust graag bessen, dus een goede kok serveert die houtduif met een sausje van bessen. Pasgeboren kinderen geven we voedsel uit potjes. Geen wonder dat we totaal geen gevoel voor smaak meer ontwikkelen. Supermarkten met confectievoedsel zijn nog geen vijftig jaar oud en we denken dat het zo hoort, terwijl we duizenden jaren achtereen het veld ingingen, een dier schoten en dat bereidden. We wisten precies wát we aten.”

Boomkamp vindt dat Nederlanders in veel opzichten doorgeschoten zijn. „De kinderen van de buurt fietsen bij ons over de mesthoop. Ze worden er niet ziek van maar bouwen juist weerstand op. Nu worden kinderen de hele dag volgestopt met kleur-, geur- en smaakstoffen. ADHD-jongens gaan ’s avonds om kwart voor acht naar bed maar die krijg je niet rustig. Het lichaam is nog volop bezig met al die vreemde stoffen die het niet herkent. Het trieste is dat het kind het zelf niet kan helpen. Maar wat wil je? We brengen de melk naar de fabriek, halen er 46 bestanddelen uit, doen er vitamine bij en je hebt gevitaminiseerde melk.”

Het heeft allemaal te maken met de snelheid waarmee tegenwoordig alles gereed moet zijn. „De slager fietste hier vroeger langs en zag het vee in de wei lopen. Hij stapte af, keek hoeveel brede tanden dat beest in de bek had en kwam binnen om het te kopen als het dier slachtrijp was. De slager van tegenwoordig bestelt bij de vleesgroothandel twaalf lendes en bij specerijenhandel Verstegen Spices & Sauces Mexicaanse kruiden voor de smaak.”