In het Oude Testament halen Bijbelschrijvers de mirte of mirteboom verschillende keren aan. Nehemia beveelt bijvoorbeeld de teruggekeerde ballingen om takken van onder meer de mirteboom te halen om daarvan loofhutten te bouwen (Nehemia 8:16).

Wanneer Jesaja in hoofdstuk 41 van Gods verlossingswerk in Israël spreekt, zegt de Heere in vers 19 dat Hij in de woestijn de cederboom, de sittimboom, de mirteboom en de olieachtige boom zal zetten. Later zegt dezelfde profeet dat er in plaats van een distel een mirte zal opgroeien (Jesaja 55:13).

De profeet Zacharia haalt de plant aan in zijn eerste nachtgezicht. Hij ziet een ruiter op een rood paard staan tussen de mirten in een dal (Zacharia 1:8, 10 en 11). Uit al deze teksten blijkt dat de mirte steeds in een gunstige betekenis wordt aangehaald.

De gewone mirte (Myrtus communis) wordt in de Bijbel aangeduid met het Hebreeuwse woord ”hadas”. De plant is in Israël inheems en groeit daar op plaatsen met voldoende vocht, veelal in dalen en valleien.

Vanouds is de mirte geliefd bij de volken rond de Middellandse Zee. Hij speelde een belangrijke rol in de mythologie en bij allerlei volksgebruiken. De plant werd gezien als symbool van liefde, vruchtbaarheid en onsterfelijkheid. Er werden daarom kransen van gevlochten voor helden en bruiden. Meisjes werden ernaar vernoemd, zoals koningin Esther – Hadassa.

Hoewel de mirte meer een struik is dan een boom, kan hij onder gunstige omstandigheden wel 7 tot 8 meter hoog worden. Het is een struik met kleine leerachtige blaadjes die zowel ’s zomers als ’s winters groen blijven. Gedurende de hele zomer bloeit de plant rijk met geurende, kleine witte bloempjes die beschikken over een groot aantal uitstekende meeldraden.

Na de bevruchting ontstaan er blauwzwarte besjes. Zowel bladeren, bloemen als bessen worden gebruikt in de parfumerie en ook wel als geneesmiddel.

De mirte is het enige lid van de Myrtaceae die nog in Zuid-Europa voorkomt. De meeste soortgenoten van deze plantengroep groeien in de tropen en de subtropen. De hier bedoelde variant is bij ons niet winterhard, maar wel bekend als orangerieplant.

Planten kunnen zowel uit zaad als uit stek worden opgekweekt. In huis moet ze zo licht mogelijk op een zonnige vensterbank staan. In de zomer is een zonnige plek op een terras ideaal. In de winter overhouden kan in een koele en vorstvrije ruimte op een zo licht mogelijke plaats.