Dat zei ds. H. Polinder, christelijk gereformeerd predikant te Urk, zaterdag tijdens een themadag in Veenendaal, die georganiseerd was door de plaatselijke hervormde en christelijke gereformeerde mannenvereniging. Het thema van de bijeenkomst, waarop vijftig personen af kwamen, was: ”Geloof en gevoel”. Ds. Polinder sprak ’s morgens over geloofskennis. In de middagbijeenkomst sprak ds. G. Herwig, hervormd predikant te Nunspeet, over geloofsbeleving.

„Veel mensen gaan af op hun gevoel, ook in de kerk”, aldus ds. Polinder. „Soms veranderen ze van kerk, niet dat ze zich in hun eigen gemeente niet meer kunnen vinden in de prediking, maar in een andere gemeente voelen ze zich meer thuis.”

Gevoel zit volgens volgens de Urker predikant in onze cultuur. Hij stelde zijn gehoor de vraag wat de Schrift zegt over geloof en gevoel. Ook ging hij na wat de reformator Calvijn zegt over deze zaken. Geloof is volgens Calvijn, aldus de predikant, „het kennen van Gods goedgunstigheid jegens ons.”

Volgens ds. Polinder is dit kennen is wat anders dan iets begrijpen of iets snappen. „Het is een kennen van wie God is. Een kennen door de verborgen omgang met de Heere. De Heilige Geest schakelt het verstand wel in.” Dat kennen niet met het verstand maar met hart moet zijn, zoals sommigen stellen, is naar de mening van ds. Polinder een onjuiste voorstelling van zaken. „De Heilige Geest verlicht het verstand, opent het hart en vernieuwd onze wil. Geloofskennis is geestelijk leren denken vanuit het Woord van God en is tot verheerlijking van God. Geloofskennis.”

Een gebrekkige kennis van de Bijbel werkt volgens de predikant door in de geloofsbeleving. „Niet wat ik beleef, voel en ervaar is de maatstaf. Geloofsbeleving hangt nauw samen met de kennis van het Woord van God. Waar die kennis gaat ontbreken vindt scheefgroei plaats”, aldus ds. Polinder. Als voorbeeld noemde hij het miskennen van de kinderdoop, waarin het zicht op het heilshandelen van de God van het verbond uit het oog wordt verloren.

„Christus kennen is Zijn weldaden kennen.” Zo begon ds. Herwig zijn middaglezing, daarin Melanchton citerend. Geloofskennis en geloofsbeleving zijn gericht op Christus. „We moeten Christus dus nooit losmaken van zijn weldaden. Geen mens wordt gerechtvaardigd door zijn gevoel, wel door genade. De bevinding van het geloof komt van Boven. Geloofsbeleving wordt niet door mensen voor mensen in werking wordt gesteld.”

Ds. Herwig stelde als kernvraag: „Bent u uit genade van dood levend gemaakt?” Dat dient volgens hem ook de inzet van de prediking te zijn. Tot geloof komen is geen vrucht van eigen akker maar is vrucht van openbaring, zo stelde hij. „Waarheid wordt pas waarheid in ons leven als we geloven in de persoon van Jezus Christus. Hoewel onze beleving altijd ten dele is.” Daarbij citeerde hij de apostel Paulus, die schrijft: Niet meer ik, maar Christus leeft in mij. „Of je dat nu beleeft of niet, waag het met het kale Woord van God.” Vervolgens stelde de Nunspeetse predikant dat we steeds meer de heiligheid van God kwijtraken. „Johannes viel dood aan Zijn voeten, …en wij?”

Sprekend over geloofsverzekerdheid citeerde hij prof. Wisse. „Geloofsverzekerdheid is geloofsvereniging met de Heere Jezus. Het is een gelovig omhelzen van Christus.” Het kenmerk van geloofsbeleving is volgens ds. Herwig strijd. „Het gevoel gaat, het geloof blijft. Op het gevoel kunnen we onze zaligheid niet gronden.”