De bekering gaat door alle delen van het gemoed. Zij vereist een algemene verantwoording van het binnenste van de mens. Zij doet de weegschaal van het oordeel zo keren, dat God en Zijn heerlijkheid zwaarder wegen dan alle vleselijke en wereldse belangen. Paulus wenste alleen nog maar dat Christus groot gemaakt mocht worden in zijn lichaam, hetzij in zijn leven, hetzij in zijn dood.De bekering opent het oog van het gemoed zodanig dat de schellen van de aangeboren onwetendheid zullen afvallen. De mens die tevoren geen gevaar zag in zijn staat, ziet daarna dat hij bedorven en voor eeuwig verloren is zo hij niet wordt vernieuwd door de kracht van de genade. Hij die tevoren dacht dat er weinig schade stak in het zondigen, ziet daarna dat dit juist het grootste kwaad is. Hij ziet de onredelijkheid en de ongerechtigheid en de vuiligheid van de zonden, zodat hij daarvoor schrikt en er van walgt. Hij zal daarvoor vluchten. Job verfoeide zich en had berouw in stof en as over de zonden.

Wanneer de Heere de zonden in een zondaar openlegt, zegt Hij (Ezechiël 36:31) dat ge zult gedenken aan uw boze wegen en uw handelingen die niet goed waren. Gij zult een walging aan uzelf hebben over uw ongerechtigheden en uw gruwelen. Hij die voorheen de zonden klein achtte, ziet nu de boosheid van zijn hart.

Joseph Alleine, predikant te Taunton (Een Alarm voor onbekeerde Zondaren, 1735)