Turkse koffer vol verhalen
Ik ga op reis en neem mee: een gigantische hutkoffer. Die is niet voor niets zo groot, want de reis voert vanuit Turkije naar Nederland – misschien wel voorgoed, wie zal het zeggen. Alleen de koffer weet het.
De koffer vertelt verhalen van onthechting en vervreemding. Verhalen van gastarbeiders en islamisten. Het is een origineel exemplaar, door iemand van de eerste generatie Turken in de jaren zestig meegenomen naar Nederland.
Hij is te zien in het Turks Museum Nederland, dat vandaag in Den Haag de deuren opent. Het museum herbergt nog veel meer voorwerpen die te maken hebben met de geschiedenis van de Turkse gastarbeiders in Nederland.
Maar niet alleen dat. De gezamenlijke geschiedenis van Turkije en Nederland is veel langer en gaat terug tot 1612, toen Cornelis Haga de eerste ambassadeur werd in Turkije voor de Republiek der Verenigde Nederlanden. Het is de tijd dat ook nadere reformatoren wel weg wisten met de Turken. ”Liever Turks dan paaps”, zo luidde een gevleugeld gezegde dat onder anderen Voetius voor zijn rekening nam.
Voorzitter Salih Dadok, die op de foto netjes wordt aangekleed door museummedewerker Sahin Yildirim, zal het hele Turks-Nederlandse verhaal vandaag met graagte uit de doeken doen. En niet alleen vandaag: als het aan het museum ligt, worden er nog mooie hoofdstukken geschreven in de Turks-Nederlandse relatie. Er passen altijd meer verhalen in de koffer.