Het Comité voor Coördinatie en Advies (CC&A), de organisatie van de bezwaarden, ontving meerdere verzoeken om te komen tot een landelijke vergadering. Op de vergadering in Zwolle zal de Akte van Vrijmaking of Wederkeer worden voorgelezen.

In een aankondiging verwijst de organisatie naar de landelijke oproep tot reformatie, die begin 2003 werd gedaan. „Deze oproep tot reformatie is over de hele breedte van de kerk verworpen. Wanneer de kerk zich weigert te bekeren, is het de roeping van de gelovigen zich af te scheiden en tot Vrijmaking over te gaan (art. 28 NGB)”, zeggen de organisatoren. „De nood van broeders en zusters in het land groeit. Sommigen maakten zich al vrij, anderen kerken elders, of houden aparte samenkomsten.”

Rond de dertig leden van de vrijgemaakte kerk te Berkel en Rodenrijs maakten zich vorige week donderdag los van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt. „Deze vrijmaking werd noodzakelijk vanwege het verval van de kerken en de daarmee samenhangende onschriftuurlijke besluiten van de generale synode van Zuidhorn-2002”, aldus een persbericht.

De bedoelde synodebesluiten, waartegen volgens de bezwaarde leden geen beroep meer mogelijk is, betreffen die over de zondagsrust, over de aanvaarding van 117 liedboekliederen, de besluiten met betrekking tot het zoeken van eenheid met de Christelijke Gereformeerde Kerken en de Nederlands Gereformeerde Kerken, alsmede een verkeerde leer met betrekking tot huwelijk en echtscheiding.

De bezwaarden dienden een akte van vrijmaking in bij de plaatselijke kerkenraad en beleggen sinds afgelopen zondag aparte bijeenkomsten in de eigen woonplaats. Deze diensten staan ook open voor „bezwaarde broeders en zusters uit omliggende gemeenten.” De plaatselijke predikanten hebben deze actie betreurd omdat de kerkelijke discussie volgens hen nog niet afgelopen is, en omdat, naar hun mening, zorgvuldig is omgegaan met de bezwaren.

S. de Marie, voorzitter van stichting Reformanda, die zich in Berkel en Rodenrijs samen met anderen vrijmaakte, zal de vergadering op 20 september voorzitten. Zij die overtuigd zijn van „de noodzaak van de reformatie van de kerk zijn van harte uitgenodigd deze vergadering bij te wonen”, zo meldt de aankondiging.

Dr. P. van Gurp, vrijgemaakt emeritus predikant en bestuurslid van Reformanda, zal op de landelijke vergadering spreken over het onderwerp ”Om kerk te blijven”. Desgevraagd zegt hij van een begin van een nieuwe vrijmaking te spreken. „Er is in verschillende gemeenten een tendens die aanleiding kan geven tot plaatselijke vrijmaking. We willen op 20 september vooral voorlichting geven. Mensen zijn geïnteresseerd in aspecten van gemeentevorming.”

Is er een nieuwe scheuring in aantocht? Dr. Van Gurp verwerpt deze gedachte: „Dat is de Vrijmaking ook al verweten. Het gaat er ons om kerk te zijn en te blijven. De Gereformeerde Kerken vrijgemaakt zijn op weg de naam van kerk van Christus te verliezen. Ze mogen die naam niet meer voor zich opeisen. Wat dan te doen? Je kunt wel bij de kerkenraden blijven aankloppen, maar het is nu echt finish.”

M. Noort, woordvoerder van het CC&A, zegt ook dat de kerkelijke weg ten einde is. „We hebben tweemaal onze bezwaren tegen de synodebesluiten kenbaar gemaakt. Daaraan is niet tegemoetgekomen. Of je moet die besluiten aanvaarden, óf kerk van Christus blijven, naar Woord en gereformeerde belijdenis. Dat laatste willen we.”

Wordt de bijeenkomst van volgende week een kopie van de Vrijmaking van 1944? Noort: „De Vrijmaking van 1944 was het startsein, met als doel de voortzetting van de Gereformeerde Kerken. Nu is het ons doel om kerk te blíjven. Verder willen we de gelegenheid geven om elkaar als broeders en zusters te ontmoeten. Er zijn plaatsen waar soms een of twee bezwaarden zitten. Voor hen moeten we een oplossing zoeken. We denken bijvoorbeeld aan het vormen van streekgemeenten. In Berkel en Rodenrijs kwamen zondag verschillenden van heinde en ver, zelfs uit Roden en Leek. Ze zijn drie uur onderweg geweest.”

Noort weet niet hoeveel mensen naar Zwolle zullen komen. „Misschien 100. Misschien 300. Het zullen er niet zo heel veel zijn, maar dat was ook het geval bij de Vrijmaking, toen er maar een gering gedeelte meeging. Het is heel erg wat er nu gebeurt, maar we zien deze vrijmaking als een daad van gehoorzaamheid. Als je oproept tot bekering en er komt geen enkel signaal waaruit blijkt dat de synode luistert, dan moet je de Heere gehoorzamen.”

Hoe gaat de toekomstige kerk heten? Noort weet het niet. „De Gereformeerde Kerken hebben zich na 1944 vrijgemaakt genoemd. Misschien kunnen we ons nu gewoon weer Gereformeerde Kerken noemen.”