Hoppen van workshop naar seminar
Een soort religieuze markt - zo zou je de Gezinsdag van de Evangelische Omroep kunnen typeren. Je kunt er van workshop naar seminar hoppen. Het is ook mogelijk de hele dag rond te slenteren tussen massa’s kraampjes met een liefdadig, religieus of meer zakelijk doel. In ieder geval houden diverse knutselprogramma’s en acts intussen de kinderen zoet.
Verder is er aandacht voor de lachspieren, via een „fantastisch leuk programma.” Tentjes met patat, poffertjes en popcorn completeren de behoeftevoorziening. Met deze mix trok de Gezinsdag zaterdag ruim 9000 bezoekers naar de Jaarbeurshallen, ongeveer net zo veel als vorig jaar.
De EO-Gezinsdag had dit jaar voor de tweede keer plaats. Eerder organiseerde de EO familiedagen. De organisatie merkte echter dat ouderen die dag met genoegen bezochten en de kinderen eveneens, maar dat het ging mankeren aan de aansluiting op hun ouders. Die zetten hun kinderen nogal eens af en gingen vervolgens zelf de stad in.
Met de gezinsdag kiest de EO voor een programma dat afgestemd is op het jonge gezin. „Ouderen die traditioneel op de familiedagen aanwezig waren, zie je deels nog steeds komen, voor de gezelligheid”, licht een medewerker toe. „Maar voor deze doelgroep zijn de Nederland Zingt-dagen een vervolg op de familiedagen.”
Toch zie je dat niet alleen opa’s en oma’s aanwezig zijn. Zij -maar niet alleen zij- hebben het zaterdagochtend wat moeilijk tijdens „een soort herhaling van het radioprogramma ”Nederland in beweging”.”
„Ze doen gewoon wat we zeggen”, zegt de presentator met het hart op de tong hierover tegen een medewerker. Inderdaad, tijdens het gezinsfeest komen de spieren los: handen omhoog en omlaag, staan op één been, heen en weer wiegen - de zaal gaat mee. De meeste mensen dan. En de één wat onwenniger dan de ander. Met een klaarblijkelijk niveauverschil in enthousiasme. Op aansporing van de presentator, volgens wie het buiten te horen moet zijn, scandeert de zaal het dagthema: ”Klein = groot”.
„De bijbelse achtergrond hiervan”, legt EO-presentator Bert van Leeuwen samen met zijn zoon Boris uit, „is dat wat voor óns vaak klein en onbelangrijk is, bij God anders ligt. Hij kijkt met andere ogen naar ons dan wij naar elkaar.”
Aan de inhoud van de workshops is goed te merken wie de doelgroep is. Stichting De Hoop biedt samenkomsten over eetverslaving, omgaan met afwijzing, rouwverwerking en verslavingen. Uit hetzelfde Dordrecht is Stichting Chris aanwezig voor workshops over pesten, over seksualiteit en over geloofsoverdracht.
Met de VBOK is een gesprek mogelijk over beginnend leven. Stichting Radar bespreekt het dilemma van de media: vloek of zegen? Over de vraag hoe je als ouder omgaat met sporttalent laat Stichting Sports Witnesses haar licht schijnen. Jonge moeders kunnen met J. Hogenbirk-Rigterink in discussie over carrière: tussen de idealen enerzijds en de praktijk van handenbindertjes anderzijds.
Net zo eenzijdig samengesteld qua populatie, maar iets minder emotioneel, verloopt de workshop ”Alleen voor vaders”. Gerard van der Schee van de Evangelische Alliantie heeft er een gelijknamig boek over geschreven. „Wij mannen willen graag een stuk stevigheid meegeven in de opvoeding. Maar het is zaak dat we ook hierin beelddrager van God zijn. Hij stelt grenzen en zet lijnen uit, maar de basis van heel Zijn handelen is ontferming.”
Opvoeden is volgens Van der Schee driemaal G: geopend, genadig en gezond. „Laat aan je kinderen merken hoe je tot keuzes komt. Maak duidelijk dat Gods Woord je richtsnoer is, dat je verder probeert te komen in gesprekken met je partner en je vrienden. Zo vorm je hen. Geef je kinderen positieve aandacht. Zeg het als je iets goed vindt.”
Op de vraag wat je dan moet doen als er niet zo veel positiefs te zeggen is, reageert Van der Schee met een verwijzing naar God. „Hij heeft echt niet altijd reden om over ons te spreken te zijn. Toch zoekt Hij het goede. Er zijn bovendien altijd positieve dingen. Je moet wel oprecht zijn als je iets zegt. En je mag ook best laten merken dat je het waardeloos vindt dat je zoon altijd net vijf minuten te laat komt voor het eten.”
ChristenUnie-kamerlid T. Huizinga-Heringa verzorgt een workshop over het maatschappelijk betrokken maken van je kinderen. Een van de stellingen die ze verdedigt is: „Kinderen kun je niet maatschappelijk betrokken maken, ze moeten maatschappelijk betrokken raken.”
Intussen ziet ze toch nog wel mogelijkheden om het gedrag van kinderen te stroomlijnen. Als zodanig noemde ze acties voor goede doelen vanuit kerk en school, het bekijken van het journaal („maar niet te veel”) en vooral het gebed. „Als wij willen dat onze kinderen maatschappelijk betrokken zijn, komt het eropaan dat wij zelf ook zo zijn.”
Een bijbelse belichting van het thema ”Klein = groot” geeft drs. W. G. Rietkerk, Nederlands gereformeerd predikant en werkzaam bij L’ Abri, een open stichting waar mensen zich kunnen bezinnen op levensvragen. Hij doet dat aan de hand van het bijbelboek Esther. „Deze tiener uit de harem van een machtige koning bekende kleur. Daarop liet God in de gang van zaken blijken dat Hij de loop van de geschiedenis in handen had. Esthers gang naar de koning is een voorafschaduwing van Jezus’ strijd in Gethsémané. Als wij onze nek uitsteken, zijn we een ”achterafschaduwing” van deze goede keus. Esthers daad is een appèl om Jezus na te volgen.”