Seine Jan Seinen werd in 1931 in Utrecht geboren. Hij studeerde theologie in zijn geboorteplaats. Zijn eerste gemeente was Zijderveld (1962) in de Vijfheerenlanden. Daarna volgden Tange-Alteveer in de provincie Groningen (1968) en de Friese dorpen Ferwerd (1968) en Kollumerzwaag (1982). In 1995 ging ds. Seinen met emeritaat, waarna hij in Vroomshoop ging wonen. Daar verrichtte 
de predikant ook pastoraal werk. Hij preekt op dit moment nog ongeveer een keer per maand.

Ds. Seinen noemt zich „een evangelische Gereformeerde Bonder” bij wie gevoel een belangrijke plaats inneemt. Hij interesseert zich voor beeldende kunst, speelt orgel en piano en leidde in een van zijn gemeenten een blokfluitgroepje. Gevoel speelde ook een grote rol tijdens zijn predikantschap, zegt hij. Zo kwam hij in aanraking met het occulte. „Er zijn demonische machten in ons land. Het satanisme is levend. Ik heb de diepten van satan gezien, maar ik weet ook dat Jezus de machten heeft overwonnen. God komt alle eer toe.”

Het liefst was ds. Seinen de zending ingegaan, maar dat lukte niet omdat zijn ogen niet goed genoeg waren. Affiniteit met zending heeft hij echter behouden. Vol trots laat hij een foto zien van oud-catechisant Kees van Dieren uit Zijderveld, die zendeling werd in een moslimland. Daar staat hij, in een heuvelachtige omgeving, omringd door donkergekleurde kinderen.

Zending heeft zijn hart. Ds. Seinen was vroeger betrokken bij het zendingsfeest in Veenklooster, dat elk jaar met Pinksteren wordt gehouden en duizenden mensen trekt. Deze zendingsfeesten vinden hun oorsprong in de negentiende eeuw.

Zondagsschooljuf

Ook stond ds. Seinen in Tange-Alteveer, een gemeente die voor zijn komst zendingsgemeente werd genoemd. De gemeente in het zuidoosten van de provincie Groningen ontstond rond 1900 vanuit Onstwedde als een hervormde evangelisatie. „Het was vroeger een ruwe plaats met veel dronkenschap en zedeloosheid, waar de mensen in plaggenhutten leefden en jenever uit de koffiekan dronken. Juist uit die gemeente zijn in de jaren voor de oorlog velen in de zending gaan werken. Die bijzondere ontstaansgeschiedenis was soms nog merkbaar toen ik er stond.”

Ds. Seinen diende nog een andere bijzondere gemeente: Ferwerd. Het is maar een klein Fries dorp, maar het bracht sinds 1850 wel 22 jongelui voort die predikant werden, zo ontdekte ds. Seinen onlangs. Onder hen bevinden zich drie hoog­leraren en twee zendelingen die in China zijn gaan werken.

Hoe is zo’n groot aantal te verklaren? „De meesters en juffen van de lagere school en de zondagsschool waren goede vertellers en brachten het Evangelie. En er stonden goede predikanten in Ferwerd. Verder weet ik het niet. We moeten alles 
aan God overlaten. Het is Zijn werk”

Ds. Seinen is nu bezig met een boek waarin de levensgeschiedenissen van die 22 mensen aan de orde komen. Het schrijven van boeken –hij heeft er een stuk of vijf op zijn naam staan– is „toevallig” begonnen, zegt hij. Toen hij in zijn eerste gemeente Zijderveld stond, vond ds. Seinen twee houten kistjes, weggestopt tussen de hanenbalken van de kerk. Hij was nieuwsgierig, opende de kistjes en kwam tot de ontdekking dat ze het complete archief van de gemeente, vanaf de middeleeuwen, bevatten.

Middeleeuwse pastoors

Vijf jaar werkte hij aan de totstandkoming van het boek ”Van Sidewendervelt tot Zijderveld”. Ds. Seinen: „Ik heb aan het schrijven ervan on-ge-loof-lijk veel vreugde beleefd. Je kruipt door de geschiedenis en komt in aanraking met middeleeuwse pastoors, reformatorische predikanten en wereldlijke heren die het vroeger in de kerk voor het zeggen hadden. Ik kwam er ook achter dat de koningin vrouwe van Zijderveld is.”

De emeritus predikant wordt ouder en weet goed dat hij niets kan meebrengen als hij voor God staat. Hij citeert een gezang waaraan hij de laatste tijd veel moet denken. „Moet ik gaan met lege handen/ zo mijn Heiland tegemoet/ zonder een verloste zondaar/ mee te brengen aan Zijn voet.”

Ds. Seinen: „Ik neem geen verloste zondaren mee. Ik ben door Christus gered. Meer blijft er niet over.”