„Dit opschrift dan lazen velen van de Joden.”

Dit woord schijnt te betekenen dat dit door Joden met een bijzondere aandoening en overdenking is gelezen en dat op verschillende wijzen, zoals zijzelf gesteld waren. Sommigen, die Jezus voor de Koning Israëls hebben gehouden, zullen het gelezen hebben met een bittere aandoening van droefheid, terwijl ze hun hoop daar aan het kruis zagen. Hun verwachting was Hem tot beschuldiging. Anderen stonden wat tussenin, die op het laatst meegevoerd werden om met de rest te roepen: „Kruis Hem”, terwijl ze zagen dat dit nu alles was waarom Hij gekruisigd werd en terwijl ze wel wisten dat Hij Zich niet minder dan als Koning gedragen had. Zij zullen het gelezen hebben met enig berouw en klopping van hun geweten. Die Hem in de grond der zaak vijandig waren, zullen het gelezen hebben met spijt en ongenoegen, dat de natie in dit opschrift zo gestoken en gesmaad werd.

Ziet, zo begint de kennis van het Koninkrijk van Jezus al voortgezet te worden. Pilatus is, terwijl de apostelen zwijgen, onwetend de eerste apostel die het aan het volk proclameert. Zo wordt het door hen gelezen, en dat door velen der Joden, hetzij dan zij, die in Kanaän woonden, hetzij die in de verstrooiing waren maar die nu om het paasfeest te Jeruzalem waren. Immers, deze feesttijd gaf gelegenheid tot vele aanschouwers, de verscheidenheid der talen tot vele lezers.

Abraham Hellenbroek,

predikant te Rotterdam

(”Kruistriomf van Vorst Messias”, 1745)