De meeste partijen vinden het morrelen aan het medisch beroepsgeheim en de privacy van mensen een zeer hachelijke aangelegenheid. Gevreesd wordt ook dat mensen minder gauw hulp zullen zoeken als ze weten dat hun dossiers later door justitie kunnen worden gebruikt. En dat terwijl er maar tientallen weigeraars per jaar zijn. Het plan moet in elk geval anders, vinden deze fracties.

Alleen de PVV lijkt vooralsnog echt te porren voor het plan van Teeven. Weigeren mag volgens Lilian Helder niet lonen en de veiligheid van de samenleving moet voorgaan. Daarbij komt volgens haar dat de gegevens echt niet zomaar op straat komen te liggen.

Het CDA heeft er ’heel grote moeite mee’ en de andere coalitiepartner, de VVD, gaf toe met het voorstel ’oprecht te worstelen’. De liberalen willen toch minstens extra toezeggingen op het gebied van zorgvuldigheid. Zo zien ze graag dat de rechter over de kwestie praat met de verdachte. Ook moeten niet gehele dossiers maar alleen relevante delen worden opgevraagd. Voorts moet de nieuwe werkwijze 3 jaar lang worden getest, waarop een evaluatie volgt.

De staatssecretaris erkende dat het een heikel punt is maar zei ook dat het alleen als ’uiterste remedie’ en als ’paardenmiddel’ zal worden toegepast: „Alleen maar als het niet anders kan.” Daarbij moet het heel erg in verhouding zijn met de zaak die aan de orde is en de risico’s die er bestaan.

Kamer en staatssecretaris kwamen er maandag niet uit door tijdgebrek. Ze gaan later verder over het onderwerp. Teeven, die wel inzag dat zijn plan het niet gaat halen, is wel bereid te kijken naar een voorbeeld uit Zwitserland. Daar behandelt een onafhankelijke commissie van ethici en juristen verzoeken van justitie om informatie uit het medisch dossier van een verdachte.