„En Jezus, de scharen ziende, is geklommen op een berg.”

De wet werd gegeven op een berg. Hier legt Christus hem uit op een berg. Deze berg was het beste, zowel wat betreft zijn hoogte –als boven het volk uitstekende–, als wat betreft de grote toeloop van het volk, dat Hem daar kon zien en horen.

De scharen drongen op om Christus te horen. Hij wilde de vergadering niet zonder prediking laten uiteengaan, maar ziende de scharen, zo klom Hij op de berg. Jezus Christus kwam van de hemel als een Gezant om zielen te winnen, en Hij was hier een tijdlang in Zijn zending. Zijn commissie en last was om te prediken. Het volk kon zo begerig niet zijn om te horen als Hij het was om te prediken. Hij Die Zich over de matte en bezwijkende lichamen ontfermde (Mattheüs 15:32), had nog veel meer deernis met dode zielen. Het was Zijn spijs en drank om te doen de wil van Zijn hemelse Vader (Johannes 4:34). En daarom, Jezus de scharen ziende, klimt op de berg en predikt. Dit deed Hij niet alleen tot vertroosting van Zijn toehoorders, maar ook tot navolging van Zijn dienaars. En dit houdt voor ons de volgende les in. De dienaars van Jezus Christus dienen naar het voorbeeld van hun Meester alle gelegenheden te benutten om zielen goed te doen: bidden, prediken en studeren.

Thomas Watson,
predikant te Londen

(”De zaligsprekingen”, 1675)