„Bergrede geen inburgeringscursus maar signalement van ware christen”
LAGE VUURSCHE – De Bergrede is geen inburgeringscursus, maar een signalement waaraan een ware christen kan worden herkend. Dit zei ds. A. van der Zwan zaterdag tijdens de LCJ-Bijbelstudieconferentie over de Bergrede.
Het Landelijk Contact Jeugdwerk (LCJ) van de Christelijke Gereformeerde Kerken belegde van vrijdagavond tot vandaag in Lage Vuursche een Bijbelstudieconferentie, met als thema ”Heilig leven. De Bergrede voor vandaag”.
Ds. Van der Zwan, predikant te Sliedrecht (Bethel), hield zaterdagmorgen een referaat met de titel ”Maar Ik zeg je…” Hij hield de ruim honderd aanwezige jongeren voor dat de Bergrede totaal anders is dan de wetsuitleg van de Farizeeën. Deze leraars der wet hadden door hun vele toevoegingen de wet aan de ene kant verzwaard, maar door allerlei ontsnappingsclausules de wet ook krachteloos gemaakt.
Wie de Bergrede goed begrijpt, is bevrijd van de kramp om de wet van God in eigen kracht te vervullen, zei ds. Van der Zwan. Maar dat betekent geen wetteloosheid, omdat de Bergrede anderzijds tevens instructies bevat hoe de wet dan wel in praktijk te brengen. Het lijkt alsof Christus zelfs zwaardere eisen stelt dan de Farizeeën, maar tegelijkertijd geeft Hij aan dat Hijzelf als krachtbron fungeert. „De Bergrede snijdt degenen de pas af die denken een goed christen te kunnen worden door de wet te onderhouden. Het was Jezus Die de wet vervulde, en geloven betekent een totale afhankelijkheid van Zijn werk.”
Ds. Van der Zwan wees in dit verband op het woord ”wandelen”, dat geen inspanning maar ontspanning veronderstelt. In de Bergrede worden aanwijzingen gegeven hoe te wandelen. De Bijbelverzen uit de Bergrede zijn stuk voor stuk als „casus” te beschouwen.
Ds. H. H. Klomp uit Veenendaal hield zaterdagavond een referaat over het thema: ”En wanneer je bidt…” In de Bergrede gaat het om het van harte doen wat Jezus zegt, en dat kan alleen als je echt bidden hebt geleerd, zei hij. „Dat echte bidden is iets anders dan de show die de Farizeeën ervan maakten. Bidden is geestelijk ademen door de Heilige Geest; dan heb je een verborgen omgang met God in de binnenkamer.”
Het gebed mag niet worden verwaarloosd, aldus ds. Klomp. „Vooral niet in deze jachtige tijd. Het mag niet zo zijn dat bij jou de sociale media –beter gezegd: de asociale media– belangrijker zijn dan het gebed.”
De predikant zei terdege te beseffen dat het voor jongeren niet meevalt midden in een samenleving te staan die door en door en toenemend onchristelijk is. Daarom horen gebed en gebod bij elkaar. Een gebedsleven is nodig om te weten wat te doen in de concrete zaken van deze tijd. „Laat je levensstijl niet voorschrijven door moderne media, maar bespreek alle dagelijkse zaken met de Heere in je binnenkamer.”
Het gebed is nodig om te leren verstaan wat de Tien Geboden eisen. „Als de Heere iets vraagt, wil Hij het ook geven.”
Volgens ds. Klomp laat de volgorde van het Onze Vader zien hoe en waarvoor christenen kunnen bidden. De predikant sloot zijn lezing af met een toepassing over het vasten. „Als christen zouden wij in matigheid het voorbeeld moeten geven, dwars tegen de mentaliteit van ”halen, hebben, houden” in. Dat is dat we leven als christen, dat wij in onderscheid met anderen niet voor de god van het geld knielen. Dat wij niet volgens de normen van SBS6, maar naar Gods wil leven.”
Gisteren stonden er twee kerkdiensten op het programma, ’s morgens in Utrecht-West en ’s middags in Zeist.
