Dat circa een op de drie huwelijken strandt, is al jaren een gegeven. Stichting Marriage Week Nederland wil zich daarbij niet neerleggen. Met een speciale week, vlak voor Valentijnsdag, vraagt ze nadrukkelijk aandacht voor de waarde van het huwelijk.

Voorafgaand aan de themaweek, die dinsdag van start gaat, presenteerde de stichting maandagochtend in Rotterdam de uitkomsten van een onderzoek over het belang van investeren in duurzame relaties. Daarbij werd in het bijzonder gekeken naar de rol van de lokale overheid in situaties van scheiding.

De Nederlander beoordeelt zijn liefdesrelatie gemiddeld met het cijfer 8. Goed nieuws?

„Ik vond dat een verrassend cijfer. Intussen geldt ook dat 47 procent van de ondervraagden als kind of als partner al eens een relatiebreuk heeft meegemaakt. Dus een aantal mensen dat zijn huwelijk waardeert, heeft wel een of meer relatiebreuken achter de rug.”

Waarom spitst het onderzoek zich toe op de rol van gemeenten bij scheiding?

„We wilden graag het gesprek met gemeenten aangaan omdat zij vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO) steeds meer verantwoordelijkheid op dit terrein krijgen. Zij komen ook in toenemende mate met de gevolgen van echtscheiding in aanraking. Dat vertaalt zich door in het beleid.

Er zijn gemeenten die sociale huurwoningen vrijhouden voor mensen die gaan scheiden, terwijl koppels die willen trouwen moeilijk aan woonruimte kunnen komen.”

Wat is uw belangrijkste aanbeveling aan de overheid?

„Als mensen trouwen, moeten ze langs de overheid en pas als bij een scheiding de alimentatie moet worden geregeld, komt de overheid opnieuw in beeld. De schade wordt dan aan de achterkant opgenomen, terwijl er niet wordt geïnvesteerd in wat er onderweg gebeurt.

In het verleden zijn er campagnes voor veilig vrijen gefinancierd, maar niet voor investeren in het huwelijk. Dat laatste verdient veel meer aandacht. De overheid kan deelname aan relatiecursussen stimuleren door bijvoorbeeld de kosten ervan aftrekbaar te maken voor de belasting, zoals dat ook gebeurt met kosten voor het verkrijgen van alimentatie.

Mensen die in ondertrouw gaan, zouden op het gemeentehuis standaard adressen moeten krijgen van organisaties die hen kunnen helpen zich te verdiepen in wat een huwelijk inhoudt. Ons omringende landen zoals Duitsland en Engeland, die elk een ministerie van Familiezaken hebben, zijn daarin ook actief. Nederland loopt in dit opzicht achter.”

De drempel voor deelname aan huwelijkscursussen blijkt hoog. Hoe kan die worden verlaagd?

„Voorlichting is van groot belang. Niet alleen omdat mensen moeten weten welke mogelijkheden er zijn, maar ook omdat het taboe op huwelijksondersteuning daardoor kan worden doorbroken. Dat kan eraan bijdragen dat echtparen het minder snel opgeven als het in hun relatie tegenzit en er toch voor kiezen in hun huwelijk te gaan investeren.”

Welke rol ziet u weggelegd voor de kerken?

„Het is opvallend dat de kerk nauwelijks in beeld is als mensen relatieproblemen hebben. Ik heb recent gesproken met de top van de Protestantse Kerk in Nederland. Beleid rond het huwelijk blijkt helaas niet op haar prioriteitenlijst te staan.

Mijn verwachting van kerken is dat ze het huwelijkspastoraat serieus nemen, gemeenteleden die gaan trouwen stimuleren deel te nemen aan relatiecursussen en ook in preken aandacht besteden aan de waarde van het huwelijk. Concreet roepen we alle kerken ertoe op om dat laatste komende zondag te doen als internationaal de ”huwelijkszondag” wordt gevierd.”

Al jaren strandt circa een op de drie huwelijken. Enige hoop dat dit ooit minder wordt?

„Vooralsnog zien we een stijging. Volgens het CBS nam het aantal huwelijken dat wordt ontbonden de afgelopen jaren toe van 1 op de 3 naar 1 op de 2,7. Ik ben ervan overtuigd dat dit percentage omlaag kan worden gebracht als de overheid, kerken en hulpverleners zich daarvoor sterk maken. Dat is een zaak van lange adem, het effect over meerdere generaties heen. Maar één ding is zeker: als we niets doen, gaat het in ieder geval niet goed.”

Lees ook de artikelenserie over huwelijkscursussen en ons dossier Echtscheiding.