Volgens het hof waren de gemeente Terneuzen en het OM er al jaren van op de hoogte dat Checkpoint een grotere hoeveelheid softdrugs in voorraad had dan gedoogd werd. Al die jaren hebben ze niet ingegrepen.

Checkpoint was de grootste coffeeshop van het land. Dagelijks kwamen er 2000 tot 3000 klanten in de coffeeshop. Verreweg het grootste deel van de klanten was afkomstig uit België en Frankrijk.

Meddie W. en zijn medeverdachten vormden volgens het OM een criminele organisatie, die de voorwaarden voor de verkoop van softdrugs ernstig overtrad. De aanklagende instantie stelde dat de oogsten van 140 hennepkwekerijen via Checkpoint aan het buitenland waren verkocht. De verdachten hebben hiermee het vertrouwen in het Nederlandse gedoogbeleid ernstige schade toegebracht, vond het OM.

De rechters van het hof benadrukken dat de gemeente en het OM er zelf al lange tijd van op de hoogte waren dat de softdrugs bij buitenlandse klanten terechtkwamen. Toch werd er niet ingegrepen. „Jarenlang werd er met instemming van het Openbaar Ministerie gedoogd dat de regels werden overtreden”, concludeerde het hof. „De lokale overheid had zelf de grenzen sterk verlegd.”

De rechters wijzen er daarbij op dat de gemeente in 2005 zelf een vergunning heeft gegeven voor de nieuwbouw van Checkpoint, dat vijf keer zo groot werd als de toenmalige coffeeshop. Ook had de gemeente een ruime parkeerplaats aangelegd en verwijzingsborden naar Checkpoint geplaatst.

De maximale gedoogde hoeveelheid voorraad softdrugs in Nederland is een halve kilo. Maar met behulp van de gemeente werd er een enorme coffeeshop gerealiseerd met een miljoenenomzet, stelt het gerechtshof vast. „Dan kan het niet verrassend zijn dat er een grote voorraad was. Het was duidelijk dat ze bij Checkpoint wel met een grotere voorraad moesten werken. Er is lange tijd bewust weggekeken door de gemeente, de politie en het OM.”