Zussendag voelt als schoolreis
Hierbij mijn ervaringen van onze ‘Zeeuwse’ zussendagen. Wat hebben we al veel ondernomen. Ja, echt... het waren niet allemaal bloemschikmiddagen!
Die zat er wel bij trouwens! Daarna gingen we gymen. Na jaren weer eens apenkooi spelen… Weet u hoe dat eruit ziet?
Ik weet het ook niet meer want deze is al jaren geleden. Andere ‘jaarlijkse’ ondernemingen? Paardrijden, solex rijden, beautydag, in Zeeuwse klederdracht met z’n allen, gewoon bij Ikea eten en dan al soppend op de Zweedse gehaktballetjes te horen krijgen dat er weer een baby op komst is.
Die Zeeuwse klederdracht? Dat is echt een aanrader maar ook een hele onderneming. Niet-Zeeuwen moeten ervoor naar Zeeland komen enne… je bent niet zomaar aangekleed.
Omdat wij nog wel weten hoe een dracht aan moet (van onze oma’s) konden we zelf alvast een begin maken. Maar veel verder dan een ‘beuk’ over onze schouders hangen, zwarte lange kousen aandoen en een witte onderrok aansjorren kwamen we niet. Daar stonden we dan. En koud dat het was! Wat hebben we gelachen, want een beetje potsierlijk was het wel. Al die verschillende formaten. Gelukkig was er een toilet!
Trouwens, niet alle (schoon)zussen vonden dit geweldig. Dat heb je nou eenmaal. We zijn ook met een grote groep, met z’n veertienen.
We organiseren het meestal alleen of met twee. Vaak blijft het geheim wat we gaan doen om te voorkomen dat iemand ineens niet kan vanwege oppas ofzo. Dat zou niet leuk zijn voor de organisatrice! Dus we schikken ons en krijgen gelukkig wel tips om de dag goed door te komen, zoals kledingbeleid, wat mee te nemen, tijden enzovoorts.
Ik zie er altijd naar uit. Het voelt een beetje alsof je weer op schoolreis mag.