Het gonst dezer dagen van de activiteiten in de evangelische gemeente Immanuel in Bethlehem. Rond Kerst organiseren de kerkleden een aantal speciale bijeenkomsten.

De gemeente huurt een grote zaal, waarin vandaag een bijeenkomst wordt gehouden voor 400 tot 500 kinderen. Die zijn daarvoor speciaal uitgenodigd. Ze doen spelletjes, zingen kerstliederen en ontvangen kleine cadeautjes. Voor jongeren wordt ook een kerstviering belegd.

Op kerstavond is een bijeenkomst gepland met kerstliederen – al weet Salman nog niet hoe hij aan musici moet komen, want die zijn naar elders vertrokken. Op eerste kerstdag is er om negen uur ’s morgens een dienst. Op 1 januari organiseert de kerk een grote maaltijd, met prediking en zang. Daarvoor worden ook mensen van buiten de kerk uitgenodigd.

De gemeente van Salman groeide sterk tijdens haar tienjarig bestaan. Het begon allemaal met vijf gezinnen, die in 1999 bijeenkwamen voor Bijbelstudie. Steeds meer belangstellenden sloten zich aan. De groep was genoodzaakt een grotere ruimte te zoeken en vond deze in het Bethlehem Bible College.

In de behoefte aan een ruimte voor de doordeweekse bijeenkomsten van jongeren en vrouwen, werd in 2004 voorzien. Sinds dat jaar huurt de kerk een deel van een bedrijfsgebouw aan de drukke weg richting de beroemde Geboortebasiliek. Nu komen daar elke zondagmorgen zo’n zestig gezinnen bijeen. Salman vertelt dat er een grote interesse is voor het woord van God en de poging dat in praktijk te brengen.

Zes jaar geleden opende de kerk in hetzelfde gebouw een winkel met boeken in het Arabisch. Volgens Salman was dit tot voor kort de enige christelijke boekhandel op de Westoever van de Jordaan. Het doel is niet alleen boeken te verkopen, maar ook om mensen met het Evangelie te bereiken. Op een schap voor de winkel staan gratis Bijbels. Deze vinden gretig aftrek, aldus de voorganger.

Ouderlingen

Pastor Nihad is niet de enige die zich inspant. De gemeente telt zes ouderlingen. En ook de diakenen proberen de mensen zo goed mogelijk te helpen. Daarnaast zijn er vijf andere voltijdse werkers. Een dame werkt in de boekwinkel, een echtpaar houdt zich bezig met met het werk onder kinderen en jongeren en een ander echtpaar verzorgt Bijbellessen en levert pastorale zorg. De echtparen zijn afgestudeerd aan een Bijbelschool.

Heeft de kerk een budget voor deze fulltimers? „Natuurlijk niet”, aldus Salman. „We kijken wat er elke maand binnenkomt. Daar moeten we het dan mee doen. Soms slaan ze een maandsalaris over. We wandelen in geloof. Ze weten dat dat zo gaat en ze zijn aan hun taak toegewijd. Ik heb geen ziektekostenverzekering, geen pensioen en geen zekerheid in mijn werk. Wat er wel is, is de roeping van God. Daaraan geef ik gehoor.”

De voorganger maakt zich ook zorgen. Zullen er nog Palestijnse christenen zijn over twintig jaar? Veel christenen verlaten de Westoever, als gevolg van de economische en politieke situatie. Meer dan een derde van de beroepsbevolking van Bethlehem en een vierde deel van de kerkleden is werkeloos. Christenen vormen volgens Salman nog maar een procent van de bevolking. „Als Hamas straks de verkiezingen wint, gaat er dan met de Palestijnse christenen hetzelfde gebeuren als met de christenen in Irak of Egypte?”

Bezoek

Christenen in het buitenland kunnen volgens hem genoeg doen om hun broeders en zusters te helpen. Bijvoorbeeld door op bezoek te gaan in het land van de Bijbel. Toeristen zijn welkom in zijn diensten, vertaling kan worden geboden. Een nieuw kerkgebouw is eigenlijk noodzakelijk. Maar zijn de buitenlandse kerken bereid te investeren in een conflictgebied? „Als wij vertrekken, wie blijft er dan nog over? Wie laat dan nog het licht schijnen? Versterk wat er nog is. Wij hebben het antwoord.”

Salman zegt regelmatig te 
stuiten op onbegrip van medechristenen. Op conferenties krijgt hij te horen: „Bent u een Palestijn? Dan staat u de vervulling van de profetieën 
in de weg.” Of: „Waarom haat 
u Israël?” „Ik zeg dan dat ik niet kom om te zeggen waarom ik Israël haat of van Israël houd. 
Is dit de manier waarop u een medearbeider behandelt? Waar is uw respect? Ik hoef mezelf niet te verdedigen tegenover iemand die niet wil luisteren. Maar als ze wel willen luisteren vertel ik over de Palestijnse broeders en zusters. Hoe zij zich inspannen in de wijngaard en hoe zij daarvoor veel dingen opgeven.”

Salman is bezorgd over de toekomst van christenen op de Westelijke Jordaanoever. „Toch is er hoop”, zegt hij, terwijl hij tekeningen toont van de bouwplannen van de kerk. „Ik heb mijn huis verkocht om een stuk land te kunnen kopen. Dit jaar hebben we nog geen geld om te bouwen. Maar we zijn van plan er deze zomer een speelplaats en een sportterrein met een tuin op aan te leggen. Dat biedt mensen identiteit. Later gaan we daar bouwen. Want er is hier toch toekomst.”