„In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God.”

De Heere Jezus wilde mens zijn omwille van ons. Moge dat medelijden niet aan betekenis verliezen, nu de Wijsheid op aarde ligt. In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. O, Voedsel en Brood van de engelen. Van U worden de engelen vervuld, over U spreken ze en dat worden ze nooit moe. Uit U leven ze, uit U zijn ze wijs, uit U zijn ze gelukkig.

Waar bent U? In een benauwde verblijfplaats, in doeken gewonden, in een kribbe. Omwille van wie? Omwille van ons. Hij Die de sterren regeert, ligt aan de borst. Hij ligt in de schoot van de Vader en zwijgt in de schoot van Zijn moeder. Maar Hij zal spreken en als Hij er oud genoeg voor is, zal Hij het Evangelie voor ons vervullen. Omwille van ons zal Hij lijden, voor ons zal Hij sterven. En om te laten zien wat onze beloning is, zal Hij verrijzen, voor de ogen van Zijn discipelen ten hemel opstijgen, en eenmaal uit de hemel komen om te oordelen.

Aurelius Augustinus, bisschop te Hippo

(”Sermo 196”, 396)