13 juni 2010: Verkiezingen voor het Belgische parlement. In Vlaanderen wordt de Vlaams-nationalistische partij N-VA van Bart De Wever de grootste, in Franstalig België de PS van Elio Di Rupo.

17 juni: Koning Albert II stelt Bart De Wever aan als informateur.

8 juli: De koning benoemt Elio Di Rupo tot preformateur.

29 juli: Di Rupo biedt zijn ontslag aan, maar de koning wijst dat af.

3 september: Di Rupo biedt opnieuw zijn ontslag aan, dit keer wordt het aanvaard. De koning benoemt de voorzitters van de Kamer en de Senaat tot bemiddelaars, zonder succes.

8 oktober: De koning benoemt N-VA-voorzitter De Wever tot koninklijk verduidelijker, maar hij faalt.

21 oktober: De koning stelt de Vlaamse socialist Johan Vande Lanotte aan als bemiddelaar.

26 januari 2011: Vande Lanotte dient zijn ontslag in, omdat de wil tot onderhandelen zou ontbreken.

2 februari: De koning vraagt de Waalse liberaal Didier Reynders, tevens huidig minister van Financiën, om te bemiddelen.

2 maart: De koning benoemt de Vlaamse christendemocraat Wouter Beke tot onderhandelaar, maar zonder succes.

16 mei: De koning benoemt Elio Di Rupo tot formateur. De gesprekken liggen echter snel stil, omdat Di Rupo een operatie ondergaat aan zijn stembanden en een week moet zwijgen.

8 juli: Di Rupo biedt de koning zijn ontslag aan, maar die weigert dat.

20 juli: De koning stelt in een bewogen tv-toespraak dat de formatie nu lang genoeg heeft geduurd.

15 september: Di Rupo bereikt een baanbrekend akkoord over een voornaam struikelblok: de splitsing van het tweetalige kiesdistrict Brusse-Halle-Vilvoorde. Hij doet dit met acht partijen (Vlaamse en Franstalige socialisten, christendemocraten, liberalen en groenen), zonder de Vlaams-nationalisten van N-VA.

13 oktober: De formateur gaat verder met zes partijen. De groenen moeten hun plaats aan de onderhandelingstafel opgeven, vermoedelijk onder druk van de Vlaamse liberalen en christendemocraten.

21 november: Een begrotingsoverleg loopt stuk, Di Rupo biedt de koning opnieuw tevergeefs zijn ontslag aan.

26 november: Na marathonberaad van 18 uur is er alsnog een akkoord over de begroting 2012.

30 november: De regeringsonderhandelingen zijn afgerond. De eindtekst van het regeerakkoord zal worden geschreven en nog een laatste keer worden doorgenomen.

1 december: De zes onderhandelende partijen zijn het eens over de eindtekst.

3 en 4 december: De partijcongressen van de zes onderhandelende partijen stemmen overwegend unaniem in met regeringsdeelname.

5 december: Na wederom een marathonzitting van bijna 20 uur zijn de onderhandelaars het eens geworden over het aantal ministers (13 inclusief de premier) en de verdeling van de portefeuilles. ’s Avonds wijst koning Albert II Elio Di Rupo aan als premier.

6 december: Op de 541e dag na de verkiezingen wordt de regering beëdigd. De nieuwe ploeg heeft maximaal slechts 2,5 jaar de tijd. Dan zijn er weer verkiezingen.