Het is op deze zonnige middag druk in Jikkemiene, onderdeel van Gors, een organisatie die mensen met een beperking ondersteuning en zorg biedt. De vier tafeltjes op het buitenterras zijn bezet, zodat twee vrouwen genoegen moeten nemen met een plaatsje binnen. Het lijkt de pret niet te drukken.

De bakkerij, theetuin en winkel in het Zeeuwse Nisse, gelegen in de Zak van Zuid-Beveland, worden voornamelijk gerund door mensen met een verstandelijke beperking. De enthousiaste Dirk-Jan laat zien wat hij waard is. Als het druk is, springt begeleidster Rianne even bij om de gasten op het buitenterras te bedienen. Als ze kort daarop wordt weggeroepen, neemt Dirk-Jan uit zichzelf haar taak over en brengt de bestelling van Riannes briefje bij de juiste tafel.

Jikkemiene, een oud Zuid-Bevelands woord voor bolus, ligt aan het rustieke dorpsplein van Nisse. Er lopen diverse wandel- en fietsroutes langs het historische pand. Vlak voor de deur staat een bord van de knooppuntenroute. „Bezoekers komen uit heel Nederland en België”, weet begeleidster Rianne. „Vooral dankzij mond-tot-mondreclame. Er zijn geen grotere klantenbinders dan onze medewerkers. Ze maken met iedereen een praatje. „Hier word ik altijd met een glimlach ontvangen”, merkte een gast pas op. Als iemand een hoestbui krijgt, haasten onze werknemers zich om een glaasje water aan te bieden. En elke hond die met zijn baasje meekomt, wordt hier door Marlies spontaan van vocht voorzien.”

Er werken twaalf mensen met een verstandelijke beperking in Jikkemiene. Zo zelfstandig mogelijk. Ze kunnen desgewenst een beroep doen op Rianne en haar collega Berre. Marlies verzorgt vandaag de rondleiding. Veel brood wordt er niet gebakken in Jikkemiene, maar wel specialiteiten zoals koekjes en appelrondjes. In de cadeauwinkel worden bakkerijproducten verkocht en staan ook Zeeuwse babbelaars en mosterd, appelsap uit de provincie en mokken met de Zeeuwse vlag in het zicht.

Marlies vindt het „gezellig” in Jikkemiene. Annelien geniet ook van haar werk. „Mensen bedienen” doet ze het liefst. „Zeker als er kleine kinderen bij zijn. Dan vraag ik of ik de baby mag vasthouden.” „Oh, wat een liefje. Moet je toch zien”, roept Marlies verrukt als een echtpaar met hond arriveert. Dirk-Jan haast zich om de bestelling van deze klanten op te nemen. „Wilt u slagroom op het appelrondje?”

Dit is het achtste deel in een serie over werkplekken waar mensen met en zonder verstandelijke beperking elkaar ontmoeten. Volgende week deel negen.