De allerlaatste ’passagiersvlucht’ vindt aanstaande maandag plaats, met aan boord oprichter en naamgever Martin Schröder. „Het is de grootste teleurstelling van mijn leven, maar ik ben ook een realist. Als dit bijdraagt aan een sterkere positie van de Nederlandse luchtvaart, dan sta ik er volledig achter”, zei hij toen op 23 september vorig jaar werd bekendgemaakt dat het doek voor de passagiersvluchten zou vallen.

Op de website van de maatschappij staat inmiddels vermeld dat Martinair vanaf november niet meer vliegt. „Gebrek aan schaalgrootte”, geeft Van de Velde als voornaamste reden. „Sinds 2001 heeft de hele luchtvaart het moeilijk.” Vanaf 2007 werd onder leiding van de nieuwe topman Paul Gregorowitsch de bezem flink door het bedrijf gehaald. Dochters die niet direct met de luchtvaart te maken hadden, werden afgestoten. Martinair was toen voor de helft in handen van KLM.

De grootste ingreep en misschien wel het begin van het einde was het schrappen van de vluchten op de korte en middellange afstand. Daar waren Transavia, een andere KLM-dochter, en KLM zelf voortaan voor. Aan het eind van 2008 kreeg het blauw van KLM het helemaal voor het zeggen bij het rood van Martinair. „Hiermee komt schaalvergroting en synergie binnen bereik”, luidde de verklaring destijds. „Martinair zal hierbij haar herkenbare rood behouden.”

De kredietcrisis versnelde het een en ander. „Op een gegeven moment werd duidelijk dat het aan schaalgrootte ontbrak”, zegt Van de Velde van Martinair. In 2010 werd aangekondigd dat het een jaar later over en uit zou zijn. „Vergeet niet dat vracht sinds 2000 al het grootste onderdeel van Martinair is”, stelt Van de Velde. En die vrachttak blijft wel.

Maar de stewardessen met hun opvallende rode dophoedjes verdwijnen volledig; zij verschijnen voortaan in het KLM-blauw.