Meer opiniestukken van Verdouw vindt u in Digibron.

„Zestig jaar geleden werd het eerste tv-programma uitgezonden. In verband met dit ’jubileum’ hield het Reformatorisch Dagblad een enquête waaraan 760 mensen meededen.

Wat zijn (voor mij) de twee opvallendste conclusies uit dit onderzoek? 38 procent van de ondervraagden heeft geen televisie maar kijkt wél tv via de computer. En niet minder dan 72 procent is van mening dat de afwijzende houding ten opzichte van de televisie achterhaald is. Waarom? Omdat de grens tussen tv en pc is vervaagd.

Ik kan heel goed begrijpen dat dit soort onderzoeken jou doet twijfelen. Onze ouder(s) en onze kerk wijzen televisie af (dus ook via de computer!). Is dat nog wel terecht? Is dat standpunt nog wel vol te houden?

Allereerst wil ik zeggen, dat het afwijzende (kerkelijk) tv-standpunt tot groot nut is geweest. Het heeft – onder Gods zegen en met de medewerking van de leden van onze gemeenten – remmend mogen werken op de verwereldlijking binnen onze kring.

Kan ik dat bewijzen? Ja. In 1991 verscheen een boekje dat heel bekend is geworden. Het heette ”De wereld in huis” en had als ondertitel ”Het christelijk gezin en televisie”. De schrijver, drs. A.G. Knevel, wist waarover hij schreef.

De televisie heeft de luiken geopend. Veel christenen begonnen een inhaalrace. Via de televisie kon kennisgenomen worden van een wereld die daarvoor voor een groot deel in het verborgen lag. Die kennismaking zorgde voor aanpassing. Het onderscheid tussen christenen en niet-christenen begon te vervagen. Eerst door de week, later ook op zondag. Het hart werd gevuld en in bezit genomen door het vele dat deze wereld biedt. De normen en waarden gingen verschuiven. Van christelijk naar werelds. Wat eerder niet kon, werd nu wél geaccepteerd.

En zo is in een proces van vele jaren het beeld van Nederland volledig veranderd. Dat proces heet verwereldlijking of secularisatie. Is de televisie de enige schuldige aan dit proces? Nee, maar wel de hoofdschuldige, aldus drs. Knevel.

Naderhand verzamelde hij 800 formulieren, ingevuld door kerkelijke mensen met televisie. En de resultaten? Hij doet daarvan verslag in het tweede boekje: ”Doe dat ding dan UIT!”

Letterlijk schrijft hij daarin: „De uitslag van de enquête laat overduidelijk zien, dat orthodox-christelijk Nederland massaal naar alle slechte programma’s kijkt die er maar te zien zijn, zelfs op zondag. Het overgrote deel gaat volkomen onverantwoord met het medium om. Het is onvoorstelbaar hoe onchristelijk er door christenen met de televisie wordt omgesprongen. En mij is tevens gebleken dat dit kijkgedrag praktisch onbespreekbaar is. Dat is een heel ernstige zaak.”

Maar er zit toch een knop aan dat apparaat? Die zet je toch gewoon óm als er iets op het scherm verschijnt dat niet goed is? We doen toch aan media-opvoeding en gewetensvorming? Heeft dat dan geen effect? Drs. Knevel: „Het is overduidelijk dat het hanteren van de knop een bijkans bovenmenselijke inspanning noodzakelijk maakt.”

Zijn advies? „Met klem adviseer ik gezinnen die leven binnen de gulden keten van school-gezin-kerk, waar nog geen televisie is, om geen televisie in huis te nemen.”

Gaat deze waarschuwende geschiedenis zich nu herhalen via de computer en internet? Oordeel zélf. Wat nu volgt, heb je zo-even ook gelezen. Slechts één woord is steeds veranderd. Internet heeft de luiken geopend. Wat eerder niet kon, werd nu wél geaccepteerd. Ook tv-kijken, maar nu via internet.

Inderdaad: De geschiedenis van de televisie is volop bezig zich te herhalen! Ook nú zal dat met alleen goede bedoelingen en gewetensvorming niét te stoppen zijn. Er zijn óók concrete maatregelen nodig.

Internet helemaal afwijzen kan niet meer. Zo goed mogelijk filteren kan wél. Ook alle tv-programma’s zijn nog te blokkeren! Het afwijzende standpunt met betrekking tot televisie is absoluut nog niet achterhaald. Het is alleen de vraag of ook jij bereid bent dat in praktijk te brengen… Het is keihard nodig. Dat bewijst de geschiedenis van de televisie.

Ons welzijn is er mee gemoeid.”