Dergelijke bijeenkomsten, waar de aanwezigen met elkaar over het geestelijk leven spreken, worden sinds 1981 georganiseerd in onder meer Hierden, Almkerk, Waarder en Ede.

De hersteld hervormde voorganger uit Rijnsburg werd enige tijd geleden getroffen door een TIA, een klein herseninfarct, waardoor hij in het ziekenhuis terechtkwam. Hij sprak gisteren over zijn geestelijke ervaringen die daarmee in verband stonden aan de hand van teksten uit Psalm 86. Ook gedeelten uit de Psalmen 62 en 131 hadden hem bijzonder geraakt.

De Boer zei dat een TIA iemand niet overkomt, maar toekomt uit Gods vaderlijke hand, ook al is dat moeilijk te aanvaarden. Toen het gebeurde, dacht hij dat zijn leven was afgelopen en kon hij alleen nog maar zuchten. „Gedenk mijner, Heere, naar Uw barmhartigheid en goedertierenheid, ging het door me heen.”

De Boer: „De Heere heeft Zich ontfermd. Alle zonden waren bedekt. God heeft Zich in Christus willen ontfermen over mij, zwak schepsel. De Heere heeft niet gehandeld naar mijn zonden.”

De voorganger vertelde dat de Heere de mond van de duivel stopte en dat Hij verhoorde in de dag der benauwdheid. Hij voelde zich rustig, omdat de Heere bij hem was. Hij werd „stil voor God” en heeft Zijn liefde in het hart ervaren, zoals dat staat in Psalm 62. Daar gaat het over een ziel die stil is tot God, „een bewuste kalme toestand.”

De Boer heeft ook veel troost gekregen uit Psalm 131, waar het gaat over een gespeend kind: „Zo ik mijn ziel niet heb gezet en stilgehouden, gelijk een gespeend kind bij zijn moeder! Een gespeend kind is verzadigd en versterkt. Die gestalte werkte God door Zijn Heilige Geest.”

Het zoete verkeer tussen God en de ziel maakt de mens rustig, zei hij. Spreken tót God in het gebed is intiem, maar spreken mét God is nog intiemer, aldus De Boer, die later het beeld gebruikte van een jongen en een meisje die verkering hebben. „De behoefte om met de Heere samen te zijn is enigszins vergelijkbaar met twee geliefden die samen willen zijn.”

Hij riep de aanwezigen ertoe op om in moeilijke tijden niet naar de omstandigheden te kijken maar naar boven. „De Heere is een toevlucht in benauwdheden. Hij gaf blijdschap in het hart. Hij heeft niet gezegd: Zoek Mijn aangezicht tevergeefs, maar Hij is goed en gaarne vergevende.”

D. J. van Keulen uit Voorthuizen, ouderling van de vrije gemeente Driedorp, sprak naar aanleiding van Johannes 8:31 en 32, waar het gaat over het verstaan van de waarheid.

Hij merkte op dat alle mensen van zichzelf blind zijn voor het werk van God. Het is, aldus Van Keulen, noodzakelijk dat God een mens ontdekt aan de werkelijkheid van zijn ellendig bestaan en zijn toekomst van eeuwige ellende. „Een beleefde ellende is echter niet voldoende. De ziel moet betalen wat hij schuldig is, maar kan dat niet. De Heere ontdekt de ziel er steeds meer aan dat het enige wat kan helpen, is vrijgemaakt te worden door Christus. Het gaat erom dat Zijn genade gaat schitteren. Heb je de Heere al aangeroepen in al je nood? Houd aan, want Hij zal nooddruftigen helpen. Als het gebeurt, wordt er een vereniging tussen Christus en de ziel geboren. Dan krijgt Hij uw zonde en u Zijn gerechtigheid. Hoe dat gaat, is niet uit te leggen.”

Na zijn meditatie was er gelegenheid tot het stellen van vragen en het afleggen van een getuigenis.

’s Middags mediteerde ds. J. van Rossem, hersteld hervormd emeritus predikant te Voorburg, over Exodus 14:30.