„En Ik zal u Mij ondertrouwen in eeuwigheid…”

God openbaart Zijn Zoon 
–nadat de wet als voorloper zijn werk heeft gedaan– in de verbroken, verbrijzelde en gevoelige zondaar door het licht van het Evangelie dat in zijn hart schijnt. De koninklijke bruiloft wordt geopenbaard aan de ziel in zijn glansrijke voortreffelijkheden en volstrekte gepastheid. Tevens wordt Christus geopenbaard in Zijn gewilligheid om het armzalige schepsel aan Zich te ondertrouwen. De Geest van Christus raakt ten slotte krachtdadig het hart van de zondaar aan. Die wordt daardoor gewillig gemaakt om Christus te omhelzen en de handen in het huwelijksverbond ineen te slaan.

Aldus wordt het contract van de ondertrouw afgesloten. De partijen zijn met elkaar ingenomen. Christus is met de zondaar ingenomen en de zondaar is het met Hem. Dan is het de taal van het hart van de bruid: Ik ben ingenomen met Zijn persoon. Ik heb lang gezocht naar een huwelijk voor mijn ziel, naar een rust voor dit rusteloze hart. Waar ik echter mijn ogen ook op gericht heb, ik merkte er iets aan dat ergerde. Het had iets wat ik nooit kon liefhebben. Er ontbrak iets aan wat ik niet kon missen. Hier is een bedekking voor mijn ogen.

Thomas Boston,
predikant te Ettrick

(”De eeuwigdurende 
ondertrouw”, 1717)