Vergrijzing en gebrek aan menskracht en geld vormen de belangrijkste redenen voor de opheffing.

De Acht Mei Beweging (AMB) werd in 1985 opgericht, aan de vooravond van het pausbezoek aan Nederland. Ongeveer 10.000 gelovigen protesteerden toen op 8 mei op het Malieveld in Den Haag tegen het feit dat kritische rooms-katholieken buiten het programma van het pausbezoek waren gehouden. Ze wilden „het andere gezicht van de kerk” laten zien.

De AMB ijverde onder meer voor vrouwelijke priesters, afschaffing van het verplichte celibaat, volledige acceptatie van homoseksuelen in de kerk en inspraak van de kerkleden bij bisschopsbenoemingen. De eerste jaren bezochten zo’n 12.000 mensen de jaarlijkse manifestaties. Dat aantal was bij de laatste landelijke bijeenkomst, in 2002, teruggelopen tot 3000.

Geen van de aanwezige participanten stemde tegen opheffing, 23 waren voor, negen onthielden zich. De vergadering zag geen heil in drie alternatieven (voortgaan op dezelfde voet of in afgeslankte vorm of fuseren met de gelijkgezinde Mariënburgvereniging). Zelfs voor doorgaan in afgeslankte vorm kon de beweging geen energie meer opbrengen.

De participanten zullen de strijd voor vernieuwing in de RK-Kerk op eigen wijze voortzetten, verwacht Baars. Overigens heeft de AMB in de achttien jaar van haar bestaan weinig kerkpolitieke successen behaald, erkende hij. De RK-Kerk wordt volgens hem steeds meer een conservatief bolwerk dat zich van de samenleving isoleert.

De belangrijkste rol die de AMB heeft gespeeld, is volgens Baars dat ze een „ander soort katholicisme” zichtbaar heeft gemaakt en daardoor vele individuele gelovigen heeft gestimuleerd om hun eigen interpretatie van het RK-geloof te volgen. Ondanks tegenwerking van de kerkleiding blijven kritische gelovigen in de parochies nieuwe vormen van geloven ontwikkelen, aldus Baars.

Een slotfeest op 21 november markeert het einde van de AMB. Het bestuur moet voor twee parttime werknemers ontslag aanvragen.