Architectonisch is de twee-eenheid van kerk en cultuur (in het Italiaans: culto-cultura) tot uitdrukking gebracht.

De kerkzaal is geen apart gebouw, maar vloeit harmonisch over in het conferentiegedeelte. De preekstoel staat niet alleen centraal in de kerkzaal, maar vormt ook het hart van het instituut. Overal in het gebouw, op de vloer en in het plafond, lopen alle lijnen naar dat ene centrale punt: de preekstoel. Boven de kansel is een koepel gevestigd die het licht van boven op de kanselbijbel doet vallen.

Als twee vleugels bij een vlinder flankeren avondmaalstafel en doopbassin de preekstoel. Het dak van de kerkzaal is opgehangen tussen zeven pilaren, symbool van de zeven scheppingsdagen. De ingang van het gebouw bestaat uit twee series van elk twaalf kolommen: de twaalf apostelen verbonden met de twaalf stammen van Israël.

Het IFED-gebouw werd acht jaar geleden aan een nieuwe straat gebouwd. Die kreeg dankzij inspanningen van de directeur de naam van een gereformeerd theoloog: Pietro M. Vermigli (1499-1562).

Deze moest in de 16e eeuw met andere gereformeerde theologen naar Genève vluchten, vanwege de geloofsvervolging in zijn eigen land.