Colloque: Kennis van de waarheid is zaak van leven en dood
STE-FOY-LÈS-LYON – Loslating van de liefde voor de waarheid is de ondergang van de kerk en de blokkering van iedere hoop op verlossing. Overdracht van kennis van de waarheid op de volgende generaties is geen bijzaak, maar een kwestie van leven en dood.
Dat zei dr. Sylvain Romerowksi gisteren tijdens de jaarlijkse Colloque Biblique Francophone in Ste-Foy-lès-Lyon, nabij de Franse stad Lyon. Naar aanleiding van de eerste brief van de apostel Paulus aan Timotheüs sprak hij –net als eerder deze week– over de centrale rol van de kennis van de waarheid en het bewaren van de zuivere leer.
Volgens dr. Romerowksi, oudtestamenticus van het Bijbelinstituut in Nogent-sur-Marne, is de apostel Paulus zich bewust van zijn apostolisch gezag en daarom kan hij zijn onderwijs zonder meer gelijkstellen met de enige waarheid. Bewaring van de zuivere leer is een kwestie van leven en dood.
De hoogleraar wees op 1 Timotheüs 3:15, waar de gemeente een „pilaar der waarheid” wordt genoemd. „Dat betekent niet dat de kerk de waarheid draagt, want dan zou de rooms-katholieke kerkvisie juist zijn. Met pilaar wordt hier niet een steunpilaar, maar een gedenkteken, een soort obelisk met tekst, bedoeld.”
Uit vele Bijbelteksten blijkt dat de hechting aan en de proclamatie van de waarheid voor Paulus het meest wezenlijke kenmerk van de gemeente Gods is, aldus dr. Romerowski. Een kerk zonder waarheid is onbestaanbaar, want dan zou er ook geen hoop op verlossing zijn.
Volgens dr. Romerowski stelt de apostel Paulus in 2 Thessalonicenzen 2:10 de waarheid en het geloof op één lijn. De behoudenis is weliswaar dóór het geloof, maar geloof zonder kennis is ondenkbaar. Om die reden is onderwijs in de waarheid een zaak waar de kerk mee staat of valt.
Heilzame wanhoop
Ds. Alex Sarran, predikant van de église évangélique réformée in Lyon, besloot zijn serie meditaties over Amos met een overdenking over de „heilzame wanhoop.” In iedere overdenking van ds. Sarran stond een lofprijzing van Amos centraal. Het merkwaardige is, aldus de predikant, dat al deze lofprijzingen of doxologieën steeds voorkomen te midden van de gruwelijkste oordeelsaankondigingen.
In Amos 9 beveelt God Zelf de kolossale pilaren van de tempel te vernielen. Ds. Sarran: „Bedenkt wat zo’n boodschap voor een Israëliet betekende. De tempel is uitgerekend het symbool voor de relatie van God met Zijn volk. Als de tempel instort, wat blijft er dan nog over?”
Volgens ds. Sarran deelt Amos deze „elektroshock” uit om het volk tot een heilzame wanhoop te brengen. Precies op dat moment volgt de lofprijzing in Amos 9:6, die eindigt met de woorden: „Heere is Zijn naam.” Als mensen door Amos’ felle uitspraken in heilzame wanhoop zijn gebracht, dan is er meteen de hoop vanwege de verbondstrouw van God, aldus de predikant.
Vergeten reformator
Historicus Jean-Marc Berthoud uit Lausanne sloot de Colloque af met zijn tweede lezing over de ‘vergeten’ reformator Pierre Viret. Hij vindt het niet terecht dat deze kerkhervormer vrij onbekend is. Virets reputatie was in de 16e eeuw zo groot dat hij de „engel van de Reformatie” werd genoemd. Hij wist het reformatorische gedachtegoed te populariseren.
Berthoud, die een boek schreef over Viret, ging vooral in op de verdiensten van de reformator op het gebied van praktische ethiek en diens apologetische werk.
In Ste-Foy-lès-Lyon, nabij Lyon, begon dinsdag de jaarlijkse Colloque Biblique Francophone, die tot gisteren duurde. Deze krant doet viermaal verslag. Vandaag deel 4.