Op de vraag of hij had ingegrepen bij de laffe moordaanval op René Steegmans, liet hij zich ontvallen dat hij de daders een „gigantische rotschop” zou hebben gegeven. Het was niet alleen onparlementair taalgebruik maar het was ook over het randje van wat een minister zich als voorbeeldfiguur kan permitteren. Toch liep de rel rond deze uitspraak met een sisser af: het was taal naar het hart van de VVD-achterban.

Hetzelfde gold voor de politieke deining die ontstond toen hij tamelijk geringschattend deed over het vonnis van de Amsterdamse rechtbank in de zaak tegen Volkert van der G. Hij had wel levenslang verwacht, zei hij publiekelijk. Eigenlijk kan het niet dat een regeringspersoon zich bemoeit met de rechter, maar Remkes hield er zelfs geen bluts aan over.

Beroering ontstond er ook over zijn uitspraak tijdens de formatie dat hij zich niet kon voorstellen dat zijn partij met de SGP in één kabinet zou gaan zitten. Daarmee liep hij de onderhandelaars van zijn partij ernstig voor de voeten. Achteraf bleek Zalm het roerend met hem eens te zijn, maar op dat moment was de VVD-leider zeer gepikeerd. Toch had het verder geen enkel gevolg voor de positie van Remkes.

Op het ministerie van Binnenlandse Zaken bouwde hij een andere reputatie op dan daarbuiten. Zijn ambtenaren leerden hem kennen als een evenwichtige bestuurder die het departement met vaste hand leidt. Affaires waren er niet of nauwelijks.

Remkes kwam vorig jaar op deze post terecht na zich te hebben bewezen als staatssecretaris van Volkshuisvesting in het tweede paarse kabinet. Hij beschouwde die post duidelijk niet als een eindpunt.

Johan Remkes is zoon van een Groningse tuinbouwer. Hij groeide op in een onkerkelijk gezin en studeerde economie.

Zijn keuze voor de VVD was niet helemaal vanzelfsprekend. D66 was ook nog een optie. De vrijages van die partij met de PvdA deden hem uiteindelijk bij de VVD belanden. Via de gemeenteraad van Groningen kwam hij in de Provinciale Staten. Al op 31-jarige leeftijd werd hij gedeputeerde.

Met moeite liet hij zich overhalen voor een plaats in de Tweede Kamer. De provincie had zijn hart. Eenmaal in de Kamer ontwikkelde hij een voorliefde voor het binnenlands bestuur. De shagrokende en bierdrinkende houwdegen zal zich de komende tijd vooral met de politie bezig moeten houden, want er wordt van dit kabinet een grote inspanning op het gebied van veiligheid verwacht.