Dat blijkt uit Amerikaans onderzoek in universitaire medische centra in San Francisco, Philadelphia en Nashville onder 158 moeders die in verwachting waren van een kind met een open ruggetje. De resultaten van het onderzoek werden woensdag gepubliceerd in The New England Journal of Medicine.

De baby’s werden tussen de 19e en de 26e zwangerschapsweek geopereerd en kwamen met 37 weken door middel van een keizersnee ter wereld.

Tijdens de twee uur durende ingreep in de baarmoeder werd het open ruggetje, de zogeheten myelomeningocèle, operatief gesloten. De studie werd vroegtijdig afgebroken nadat 158 baby’s waren geopereerd omdat de resultaten zeer positief uitpakten.

Zo’n 2,5 jaar na de operatie in de baarmoeder kon 42 procent van de kinderen lopen, tegen 21 procent van de kinderen die na de geboorte werden geopereerd.

Daar bleef het echter niet bij. Kinderen met spina bifida hebben vrijwel altijd een ”shunt” nodig, vanwege een gestoorde afvoer van hersenvocht. Een dergelijk flexibel buisje loopt vanuit de hersenen onderhuids via de hals naar een ader in de borst. Bij het opgroeien van het kind moet de shunt operatief worden vervangen als hij te kort wordt.

Bij de in de baarmoeder geopereerde kinderen hoefde echter slechts bij 40 procent van de kinderen een shunt te worden geplaatst. Bij de kinderen die na de geboorte werden geopereerd, was dat in 82 procent van de gevallen nodig.

De operatie bracht voor de moeders wel enig risico mee. Ze hadden meer kans op voortijdig gebroken vliezen en vroeggeboorte en de kinderen kampten wat meer met ademhalingsmoeilijkheden bij de geboorte.

Dr. Diana Farmer uit San Francisco, gespecialiseerd in operaties in de baarmoeder, sprak vandaag in The Washington Post van opmerkelijke resultaten en een grote stap voorwaarts.

Bij ontdekking van een kind met spina bifida tijdens echo-onderzoek wordt vaak gekozen voor abortus, omdat het kind een vreselijk leven zou krijgen.