Pogingen om vertegenwoordigers van de instelling Evangelische Hulp Aan Homofielen (EHAH) en niet-samenwonende leden van de gereformeerd vrijgemaakte werkgroep voor homo’s en lesbiënnes ContrariO te laten meedoen, zijn om praktische redenen niet gelukt.

Vorig jaar brak een storm van kritiek los omdat ContrariO voor het eerst een stand had op de jongerendag. Oud-EO-medewerkers als Feike ter Velde, Johan Frinsel sr. en Bert Dorenbos verdachten de EO ervan de bijbelse afwijzing van homoseksuele praxis te willen loslaten.

Daarvan is echter geen sprake, stelt EO-directeur Ad de Boer. „De EO vindt dat de Bijbel niet anders leert dan dat God man en vrouw elkaar een levenslange relatie van het huwelijk als weg heeft gegeven. De Bijbel laat geen ruimte voor seksuele relaties tussen mannen en mannen en tussen vrouwen en vrouwen.”

De stand van ContrariO paste in de nieuwe openheid die de EO sinds vorig jaar in het vaandel voert. „We hebben echter gemerkt dat de stand contraproductief heeft gewerkt. De discussie over wat de EO van homofilie vindt, kwam centraal te staan en niet de openheid om jongeren die met dit probleem worstelen een helpende hand te bieden. Daarom hebben we dit jaar besloten een eigen stand in te richten met mensen van EO Ronduit en EO Nazorg. De EHAH hebben we in goed overleg uitgenodigd om ook de stand mede te bemensen, maar die vond dit geen goede constructie. Daarom hebben we besloten ook geen mensen van ContrariO in de stand op te nemen.”

De aanwezige boeken in de stand passen in het EO-beleid. „Verder stellen we een reader met artikelen samen. Ook hierin staat centraal hoe we als christelijke gemeente dienen om te gaan met homo’s. De christelijke gezinnen en gemeenten dienen de liefde van de Heere Jezus Christus uit te stralen. Hij was heilig, maar trok toch de mensen die slecht over zichzelf dachten aan als een magneet.”

Tussen de honderd brieven die de EO vorig jaar kreeg over de kwestie zaten ook „hartverscheurende verhalen van homofiele jongens, meisjes, mannen en vrouwen die in een enorm isolement binnen hun gemeente verkeren. We hebben vijftig jongeren benaderd om hierover iets op tv te vertellen. Het programma is niet doorgegaan omdat ze niet met hun verhaal op tv durfden.”

Bestaat niet het gevaar dat de homoseksuele praxis straks wordt geaccepteerd met hetzelfde beroep op veranderend inzicht van schriftgegevens zoals tegenwoordig ook vaak met de vrouw in het ambt gebeurt?

„In orthodox-christelijke kringen, zoals binnen de Gereformeerde Bond en de IZB, zijn er predikanten die homoseksualiteit in trouw beleefd, accepteren. Dat is een andere lijn dan de EO voorstaat, maar ik schrijf die predikanten niet af. Tegelijkertijd zijn er, ook recent, grondige studies verschenen die overtuigend laten zien dat de Bijbel heel duidelijk is in de afwijzing van homoseksualiteit.

Vanuit het Nieuwe Testament -ik praat nu niet met mijn EO-pet op- komen heel wat signalen over een andere verhouding tussen mannen en vrouwen dan vanuit het Oude Testament. De ruimte die de Bijbel biedt voor verandering van visie over de plaats van de vrouw in kerk en samenleving, kan ik niet ontdekken ten aanzien van homoseksualiteit. Dat laat onverlet dat de houding tegenover en de omgang van christenen met homo’s nog heel wat reformatie kan gebruiken.”