„Toename van eenheid in zending”
AMERSFOORT – Hoewel er over en weer nog veel koudwatervrees is, naderen kerkelijke zendingsorganisaties en geloofszendingsgroeperingen elkaar steeds meer. Dat stelde drs. Wout van Laar, scheidend directeur van de Nederlandse Zendingsraad (NZR) vrijdag tijdens een bijeenkomst van de raad in Amersfoort.
Van Laar baseert zijn waarneming op zijn ervaring als NZR-voorman en op bevindingen die hij opdeed tijdens twee zendingsconferenties die dit jaar plaatsvonden in Kaapstad en Edinburgh.
Volgens Van Laar blijkt uit de groei van de niet-westerse kerken dat accenten die traditionele zendingsorganisaties leggen, soms sterk cultureel bepaald zijn. „Kerken in Afrika en Azië kennen de grens tussen geloofszending en kerkelijke zending nauwelijks. Zij dagen ons uit om het navolgen van Christus net zo serieus te nemen als zij.”
De NZR-directeur en hervormd predikant roept zendingsorganisaties op om onder ogen te zien dat kerken uit Afrika, Azië en Latijns-Amerika inmiddels veel groter zijn dan de westerse kerken. „Toch is er nog niet altijd aandacht voor hun agenda en vragen. Zij ervaren de Angelsaksische vergaderstijl met dat dominante Engels altijd weer als een harnas, waarin ze zich maar moeizaam voortbewegen. Een les voor oecumene nieuwe stijl is: minder praten en meer samen vieren, bidden, getuigen en doen.”
Van Laar betreurt het dat, hoewel volgens hem signalen van het grondvlak een andere richting uitwijzen, ”evangelicals” en ”ecumenicals” op zendingscongressen niet verder komen dan beleefde toespraakjes naar elkaar. „Terwijl de consensus over ”integral mission”, het spreken vanuit een levend geloof in Christus, breed wordt gedeeld.” Die gedachte ontbrak tot enkele decennia geleden nog, aldus de NZR-directeur.
Van Laar, die in januari officieel afscheid neemt, was bijna zeventien jaar actief in de zendingsraad. Hij ontdekte hoezeer westerse kerken geneigd zijn hun cultuur, vaak met idealen uit de verlichting, over te planten naar de derde wereld. „Daarin schuilt het risico dat wij theologisch weten uit te leggen Wie Jezus Christus is, maar dat derdewereldchristenen werkelijk weten wie Hij is, omdat ze Hem kennen.”
Ook de uitkomsten van grote zendingsbijeenkomsten, zoals in Kaapstad, dreigen door „theologische posities” weinig inhoudsvol te worden, vreest hij. Zo was het Cape Town Commitment al weken voor het congres gedrukt. Hoop heeft hij echter nog als het gaat om de bundel met uitkomsten van de bijeenkomst, die begin volgend jaar verschijnt. „Daarin is verwerkt wat tijdens het congres deze zomer besproken is.”
