Oefening baart kunst. Wie het Italiaans een beetje vloeiend en liefst rap wil uitspreken, zegt vijf keer achter elkaar Pietrapertosa. Lukt dat, dan zijn er nog een paar duizend soortgelijke woorden te gaan alvorens verstaanbaar te kunnen converseren met de Italianen.

Federico Calvello, voormalig burgemeester van Pietrapertosa, spreekt gelukkig ook een beetje Duits. „Dertig jaar geleden geleerd, toen ik voor Mercedes werkte in Sindelfingen.” Destijds verdiende hij de kost met z’n handen, nu is hij samen met een select gezelschap van dorpsgenoten verhuurder van een twintigtal toeristenhuizen in dit bergplaatsje in de Zuid-Italiaanse provincie Basilicata. Gezien z’n bravoure gaan de zaken goed.

Het dorp is tegen de steile rotsen van de Kleine Dolomieten gemetseld, op een hoogte van bijna 1100 meter. De van oorsprong agrarische gemeenschap richt zich meer en meer op seizoengasten, die echter nog niet massaal bezit hebben genomen van Pietrapertosa.

De potentie is er zeker. De grillige rotsformaties, de nauwelijks te beschrijven vergezichten, een pittoresk dorpscentrum waar de voordeuren nog gewoon openstaan en een doorgaans zeer aangenaam klimaat bieden de juiste ingrediënten voor een ontspannen vakantie. Actief kan ook, dankzij het netwerk aan wandel- en fietspaden in de omgeving.

De topattractie van Pietrapertosa is de Volo dell’Angelo (Vlucht van de Engel): twee stalen kabels, op 400 meter hoogte gespannen tussen het dorp en het nabijgelegen Castelmezzano, waarbij waaghalzen horizontaal hangend met een snelheid van 120 kilometer per uur naar de overkant schieten.

Eigenlijk past deze in 2007 gebouwde pretparkachtige activiteit voor geen meter in het rijtje met andere ontspanningsmogelijkheden. En het aparte is dat tal van dorpelingen de vlucht ook nog nooit hebben gemaakt. „Mij niet gezien”, zegt gids Teresa Colucci. Federico Calvello „mag niet van de dokter.” De twee Pietrapertosanen komen toch nog op een autochtoon voorbeeld: de vader van Terese is 80 jaar oud en heeft drie keer gevlogen. „En hij wil nog een keer.”

Toch wordt de Volo dell’Angelo in ere gehouden. In 2009 kwamen er 6000 gegadigden op af, een jaar later nog meer. Kassa dus.

Een stuk rustiger en minstens zo interessant is de geschiedenis van de plaatsen Campomaggiore Vecchio en Craco, op rijafstand van Pietrapertosa. De eerste werd in 1885 letterlijk van de kaart geveegd vanwege een enorme aardverschuiving. De 10.000 inwoners konden omzien naar een nieuw onderkomen. Wat nu rest, zijn ruïnes waarbij de vergelijking met het drama in het oude Pompeii zich opdringt. Craco trof hetzelfde lot, in 1963. Ook hier moesten de dorpelingen het veld ruimen. De inderhaast verlaten huizen staan er nog, en vormen een attractie voor toeristen en dienen zo nu en dan als filmdecor.

www.prolocopietrapertosa.it en www.volodellangelo.com