Details van de overeenkomst zijn nog niet naar buiten gebracht. Het is überhaupt niet duidelijk welke partijen het akkoord hebben gesloten. Volgens de zegsman van de regering blijft de Koerdische politicus Jalal Talabani aan als president van Irak. De grootste partij van het land, het Iraqiya-blok van oud-premier Iyad Allawi, zou de parlementsvoorzitter mogen leveren.

De bekendmaking komt op de dag dat de Amerikaanse president Barack Obama scherpe kritiek uitte op de politieke patstelling in Irak. „Het duurt te lang om een regering te formeren. Dat is een bron van frustratie voor ons en voor het Iraakse volk”, zei hij tijdens een bijeenkomst met studenten in de Indiase stad Mumbai.

Maandag wordt mogelijk meer duidelijk over het coalitieakkoord, dat zaterdag zou zijn gesloten. Dan wonen de belangrijkste politici van het land, onder wie de rivalen Maliki en Allawi, gezamenlijk een ceremonie in de Koerdische hoofdstad Arbil bij. Ook de radicale sjiitische politicus en geestelijke Moqtada al-Sadr, die veel macht heeft in het zuiden van Irak, zou zijn uitgenodigd.

Irak ging op 7 maart naar de stembus. Iraqiya werd met 91 van de 325 parlementszetels de grootste partij. De partij Rechtstaat van premier Maliki sleepte twee zetels minder in de wacht. Geen kamp kreeg een absolute meerderheid, ook niet na de fusie van Rechtstaat met de derde partij van het land, de Iraakse Nationale Alliantie. Tot dat blok behoorde onder meer Sadr.

Onderhandelingen over een coalitie bleven maandenlang vruchteloos. Belangrijkste struikelblok was de benoeming van de premier. Sadr zou zich tegen de herbenoeming van Maliki hebben verzet, onder meer omdat die een paar jaar geleden het leger keihard liet optreden tegen Sadrs militie. Het is niet duidelijk of en waarom Sadr zijn weerstand tegen Maliki heeft opgegeven.

Door de trage onderhandelingen heeft de politiek in Irak zeven maanden lang stilgestaan. Sinds de verkiezingen is het parlement slechts een keer bijeengekomen, in juni. Tijdens een 20 minuten durende zitting legden de 325 parlementariërs toen de eed af.

Enkele weken geleden beval het hooggerechtshof de parlementariërs weer aan de slag te gaan. De parlementariërs moesten een nieuwe voorzitter kiezen en weer vergaderingen organiseren. Dat is tot op de dag van vandaag niet gebeurd.