Steeds meer moslimkinderen zullen kennis verwerven. Ze zullen ontdekken dat je het hier door hard werken ver kunt schoppen, dat het eigenlijk best prettig is om te wonen in een land waar alles mag en kan, dat je van de overheid weinig tot niets te duchten hebt en dat er geen enkele reden is om je kinderen op te hitsen tegen de medemens.

Geleidelijk zullen grote groepen moslims zich van de moskee afkeren. Net als bij de rooms-katholieken en protestanten slaat de secularisering op zeker moment keihard toe. De kijkcijferkanonnen op de buis zijn veel onderhoudender dan de imams, net zo goed als de lectuur uit de kiosk boeiender is dan de Koran. En dat er later meer dan zeventig beeldschone maagden op je zitten te wachten als je hier een goed moslim bent geweest, dat is toch eigenlijk een belachelijk idee.

In ijltempo neemt het moskeebezoek af, een stel orthodoxe imams onderneemt nog wat amechtige pogingen om het tij te keren maar het is vechten tegen de bierkaai en als de trend doorzet, blijft er maar een handjevol gelovigen over. Uit nostalgische overwegingen draagt een enkeling een (modieuze) hoofddoek en het Suikerfeest wordt nog in stand gehouden omdat het dan zo’n vrolijke boel is, maar daar blijft het bij. Ramadan? Alleen nog enkele groepjes hoogbejaarden houden zich eraan, maar het gros glimlacht bij de gedachte dat je een maand lang niet overdag zou mogen eten of drinken. Wat is dat voor flauwekul?

Zo zou het inderdaad kunnen gaan. Waarom zouden de aanhangers van vrijwel alle godsdienstige stromingen zwichten voor de verlokkingen van de moderne tijd en de volgelingen van Mohammed niet? En waarom zouden we ons dan druk maken over het spookbeeld dat sommigen oproepen van een islamiserend Europa dat nog eens zal zuchten onder de knoet van hoogst intolerante salafisten en ander gespuis.

Er zijn politici en wetenschappers die deze denk­lijn volgen. Misschien hebben ze wel gelijk. Op de keper beschouwd is het zeker geen baarlijke nonsens wat ze beweren. Er zit onmiskenbaar een logische gedachtegang in hun argumentatie.

Het kan natuurlijk ook heel anders gaan. De meeste moslims hier in ons land en in Europa mogen zich dan vreedzaam gedragen, hen is met de paplepel ingegoten dat hun geloof superieur is aan alle andere godsdiensten. Dat is vrij wezenlijk voor hun denkwijze.

Het is dus niet zo gek dat er zo weinig afkeer in moslimkringen wordt waargenomen als er weer eens een daad van vreselijke terreur is gepleegd. Het kost velen moeite openlijk af te keuren wat in naam van Allah wordt uitgespookt. Bovendien is geweld in de islamitische wereld een vertrouwd verschijnsel. Denk alleen maar aan de weerzinwekkende bloedbaden die soennieten en sjiieten vrijwel dagelijks in het Midden-Oosten aanrichten.

Ook is er best stilzwijgende sympathie voor maatregelen om andersdenkenden de mond te snoeren. Want zo doet men dat in de moslimwereld. Er is vrijwel geen islamitisch land te bedenken waar de deur voor de vrijheid van meningsuiting of van godsdienst zelfs maar op een kier is gezet. Kijk er dan ook niet raar van op dat invoering van de sharia bij menig moslim een diep gekoesterde wens is. En is het niet hoogst griezelig dat nu al veel uitgevers bang zijn om moslimvijandige lectuur uit te geven vanwege mogelijke represailles?

Ook voor een waarschuwend geluid tegen islamisering is dus best wat te zeggen. Je hoeft zeker geen islamofoob te zijn om de aanhangers van het onderhavige geloof kritisch te blijven volgen.

Wie er uiteindelijk gelijk zal krijgen, weet zelfs de grootste visionair niet. Hij kan het hooguit proberen te voorspellen, maar zo’n prognose is nog onbetrouwbaarder dan het veertiendaagse weerbericht. Het ligt allemaal in de schoot van de toekomst verborgen.

Daarom moest ik vorige week even naar adem happen toen ik las dat GroenLinksleider Halsema een motie had ingediend waarin staat dat het tegengaan van islamisering geen doelstelling is van beleid. Anders gezegd: we hoeven ons geen zorgen te maken. Het zal allemaal wel los lopen. Halsema beschikt kennelijk over profetische gaven omdat ze nu al weet dat de integratie van pakweg 1 miljoen moslims prima zal verlopen. Maar nog verbazingwekkender is dat slechts twee fracties in de Tweede Kamer, die van PVV en SGP, tegen de motie stemden. Alle andere Kamerleden hebben er blijkbaar vertrouwen in dat het allemaal op zijn pootjes terecht zal komen.

Ik help het ze hopen maar als de weerbarstige werkelijkheid anders zal zijn, moeten ze niet zeggen dat niemand hen heeft gewaarschuwd. Ik zie ons zeker nog niet verplicht in soepjurken en boerka’s rondlopen maar zou toch zeggen: houd rekening met scenario’s die weliswaar milder zijn en nochtans erg onaangenaam.