In februari van dit jaar is het eerste deel van Buxtehudes sonaten op cd gezet. Deze kamer­muziek is voor mij totaal onbekend. Ze is echter de moeite van het beluisteren meer dan waard.

Hoe komt het dat de kamermuziek van Dieterich Buxtehude zo weinig bekend is? Ook muziek is aan mode onderhevig. In het begin van de 18e eeuw komen de triosonates van Albinoni, Corelli en andere Italiaanse componisten in de mode. In de kamermuziek van Buxtehude neemt de viola da gamba een grote plaats in. Hoewel Johann Sebastian Bach ook later de gamba nog in zijn muziek gebruikt, heeft dit instrument dan al terrein verloren aan de violoncello.

Er waren toen dus minder musici die met de viola da gamba overweg konden. Zo raakte de kamermuziek van Buxtehude in vergetelheid. Jammer! Juist op deze opname is te horen hoe mooi de sonore klank van de gamba contrasteert met de boventoonrijke viool.

Ook de violone is een strijkinstrument uit de gambenfamilie. Hij klinkt een octaaf lager dan de gamba. In track 3 (BuxW 267) heeft het instrument een concertante functie. Meestal speelt hij mee in de continuopartij. Deze begeleidingspartij is bij Koopman op orgel en klavecimbel in goede handen.

Ik mis in het boekje bij deze cd-opname de gegevens over de bespeelde instrumenten. Verder niets dan lof.

Ik kan de aanschaf van deze opname van harte aanbevelen. Veel luisterplezier!

Dieterich Buxtehude – Opera Omnia XII – Chamber Music 1, Ton Koopman; Challenge Classics (CC72251); € 21,99.