Van de beide kanten van het vrijgezellenbestaan lijkt Nico van der Voet in zijn lezing ”Single zijn, last of lust?” aanvankelijk vooral de ”last”-kant te beklemtonen: „Alleen zijn is drie keer niks. Ik zie alleenstaanden die altijd werken, gezelligheid missen, doelloos bezig zijn…” De zaal luistert stil, waarna Van der Voet onthult dat hij Prediker 4:7-12 parafraseerde.

Twee zijn beter dan één, beaamt Van der Voet, „maar anderzijds: als er binnen huwelijken iets misgaat, is dat extra pijnlijk en maakt dat extra eenzaam. De Prediker biedt een oudtestamentische kijk op de zaak; later bleven mensen soms alleen vanwege het werk in Gods Koninkrijk. In onze cultuur is ongehuwd zijn ook niet zo’n onmogelijkheid als in het Midden-Oosten.”

Ga niet toneelspelen: durf te zeggen dat je het moeilijk hebt met het alleen zijn, adviseert Van der Voet. „Bij de meesten van jullie leeft nog steeds een verlangen naar een ander. Dat lijkt me supergezond.”

De symposiumgangers –122 vrouwenen 14 mannen– blijken zich in meerderheid niet te herkennen in de stelling: „Ik kan er echt opstandig onder zijn dat God naar mijn beleving soms aan de verkeerde mensen het huwelijk gegeven heeft. Waarom verhoort Hij mijn gebed niet?” Veel meer bijval krijgt Van der Voets slotadvies: „Werk, met Gods hulp, éérst aan zelf gelukkig zijn. Des te aantrekkelijker ben je voor anderen. Relaties maken niet gelukkig, maar gelukkige mensen kunnen een relatie aangaan.”

Zíjn de aanwezigen gelukkig? Ja, stemmen ze bijna unaniem. Maar toch, óók bijna unaniem: „Weet je waar ik mijn zelfrespect aan ontleen? Mensen denken: Ach, die is over­geschoten. In mensenogen ben ik misschien wel een kneusje, in Gods ogen niet. In Zijn Koninkrijk schiet niemand over, maar geschiedt Zijn wil. Dat is mijn houvast als ik het soms moeilijk heb met het alleen zijn.”

Waarom zijn er zo weinig mannen aanwezig om na te denken over het vrijgezel zijn? „Misschien omdat ze het lastig vinden om te praten”, ver­onderstelt workshopleider Van der Veer. „Een man praat liever over wát hij is dan over wíé hij is.”

Zelfbevrediging

In een workshop over single zijn en seksualiteit gaat arts Hoek-van Kooten in op vragen over zelfbevrediging. „Het is niet echt de bedoeling en laat vaak een katterig gevoel na, maar nergens in de Bijbel wordt het zondig genoemd. Onan werd niet gedood vanwege zelfbevrediging, maar omdat hij geen kind voor zijn overleden broer wilde verwekken. Neem een jonge man wiens vrouw overlijdt. Mag hij nooit meer aan seksualiteit denken? Je kunt niet opeens een knop omzetten. Maar het is wel belangrijk op jonge leeftijd zelfbeheersing te leren.”

De openheid in de verseksualiseerde maatschappij is een schijnopenheid, zei Hoek. „Toen ik boekjes over dit onderwerp schreef, viel het me op hoe weinig Nederlandse woorden er beschikbaar zijn als je niet plat én niet medisch in je taalgebruik wilt zijn.” „Denk niet dat alleen een relatie je gelukkig kan maken”, adviseert Hoek. „Je neemt altijd jezelf mee in een relatie. Pas op voor de valkuil: „Iedereen heeft het, behalve ik…” Die ander mist weer gezondheid, of iets anders. Het leven is niet alleen maar vreugde.”