De actie vormde een onderdeel van het evenement ”God = 1n christenen zichtbaar”, dat werd georganiseerd door het Studenten­initiatief voor christelijke eenheid, een actie van diverse christelijke studenten­verenigingen. „Als we later in onze kerken een verkeerd beeld van God laten zien, vertroebelen we de boodschap van God.”

Tijdens een voorafgaande bijeenkomst in de Jacobikerk sprak ds. R. van der Spoel, missionair predikant van de Kruispunt­gemeente in Amersfoort Vat­horst, een samen­werkingsverband van drie kerken. Ook de initiator van de op 10 en 
11 december te houden nationale synode in Dordrecht, ds. G. de Fijter, voerde het woord.

Samengaan

Tijdens een forumdiscussie na zijn lezing lanceerde ds. Van der Spoel het idee om als christelijke studentenverenigingen in Utrecht een daad van eenheid te stellen door samen te gaan. Hij noemde als voorbeeld voor de wijze waarop dat zou kunnen de manier waarop sommige christelijke gezinnen in Pakistan leven. Die hebben de slaapkamers apart, maar delen de eetkamer.

Er zou een overkoepelende christelijke studentenvereniging kunnen komen, terwijl de af­zonderlijke dispunten hun eigen karakter zouden kunnen houden, zo stelde de predikant het zich voor. Gezamenlijke ontmoetingen zouden de mogelijkheid bieden om dieper op het christelijk geloof in te gaan.

Zijn voorstel was een brug te ver voor de meeste studenten. Niet meer dan 10 procent steunde het idee. Een voorstander sprak van een mooi ideaal. „Misschien lukt samengaan wel bij studentenverenigingen, waar het de kerken niet lukt.” Een tegenstander vreesde dat bij een organisatorische eenheid het karakter van die speciale vereniging waar een student voor gekozen heeft, zal verdwijnen.

Forumlid Bram van Putten (IFES) vindt niet dat de studenten­verenigingen moeten samengaan, maar wel dat „niet-christelijke studenten moeten kunnen zien dat christelijke studenten allemaal hetzelfde antwoord geven. Als ze elkaar opzoeken, vallen de muren vanzelf weg. Als er echte eenheid is, maakt het niet uit van welke vereniging een student lid is.”

Pijn

De aanwezigen waren het erover eens dat het zoeken van eenheid pijn meebrengt, in het luisteren naar elkaar en het herkennen van de ander. Ds. Van der Spoel zei dat hij vaak moeilijke gesprekken voert met bijvoorbeeld baptisten die zich bij de Kruispunt­gemeente willen aansluiten, waar de kinder­doop gangbaar is.

Hij vergeleek het beleven van de eenheid tussen christenen met een huwelijk, waar meer pijn gevoeld wordt dan daar waar mensen langs elkaar heen leven. De predikant vindt het een te gemakkelijke en veilige weg als de christelijke studenten­verenigingen niet met elkaar willen samengaan.

Een student zei dat het op een „smalle” studentenvereniging al heel moeilijk en pijnlijk is om te zoeken naar eenheid en de ander als een medezondaar te zien. Ds. Van der Spoel: „Als je de breedte kiest, schuurt het niet op de vierkante millimeter.”

Op een opmerking van een student dat organisatorische eenheid van kerken lastig te bereiken zal zijn, antwoordde de predikant: „Jeruzalem had tijdens de ballingschap zeventig jaar in puin gelegen en er heerste een geest van apathie. Toen kwam Nehemia, en in 52 dagen werd de muur herbouwd. Het is mijn verlangen dat er een Nehemia opstaat die zegt: „Deze houding van de kerken is niet tot eer van God.” Als we met z’n allen zeggen dat het niet gaat lukken, kunnen we het wel vergeten.”

Forumlid Christiaan Veldman (CSFR): „Als er een Nehemia opstaat, ben ik van de partij.”

Tijdens zijn lezing had ds. Van der Spoel de studentenverenigingen opgeroepen „samen de diepte in te gaan”, door het houden van gezamenlijke thema-avonden en gezamenlijke Bijbelkringen. „Eenheid moet je doen. Je Bijbelstudie op de vereniging wordt rijker als je er anderen bij betrekt.”

De predikant opperde de mogelijkheid om zich als vrijwilliger te melden bij een organisatie. „Wat is de voetafdruk voor de stad die je neerzet over de vereniging heen? Als je in je studententijd proeft dat eenheid mogelijk is, zul je het later ook in praktijk brengen.” Aan het eind van de bijeenkomst gaf een aantal studenten zich op om te zoeken naar mogelijk­heden voor meer eenheid.