Spannend, maar niet té
Spekkie en Sproet past goed bij het thema van de Kinderboekenweek, want het tweetal vindt een tekening die hen op een spannend spoor zet. Het portret is namelijk een politietekening van iemand die gezocht wordt.
Geloof het of niet, maar Spekkie loopt de boef nog geen uur later tegen het lijf –al beseft ze dat dan zelf nog niet– en de dag daarop zien Sproet en zij hem in een café. Ze luisteren de man af en Spekkie achtervolgt hem. Helaas wordt ze ontdekt en opgesloten.
Laat Spekkie nou heel toevallig haar bedelarmbandje verloren hebben voor de deur waarachter zij is opgesloten… En laat haar vriend Nelson nou langs die deur komen… Alleen zijn de boeven dan al gevlogen. Halen de speurders hen nog in?
De nieuwe Spekkie en Sproet van Vivian den Hollander (met illustraties van Juliette de Wit) is lekker spannend voor de doelgroep, zonder dat het te eng wordt. Het boek is bovendien prima geschreven, maar het had allemaal wel wat origineler gekund.
Jezelf vermommen, een gesprek afluisteren achter een krant met een gaatje erin en ongemerkt iets verliezen voor de plek waar je wordt opgesloten – het is nogal standaard.
Tegelijk maken dergelijke ingrediënten dit verhaal tot het soort waar zevenjarigen van houden. Dat wel.
Of… is het succes van de serie óók voor een deel te danken aan alle commerciële zaken eromheen, zoals de Spekkie en Sproetwebsite, de nieuwsbrief en het spekkenspel?
Spekkie en Sproet en de geheimzinnige tekening, Vivian den Hollander en Juliette de Wit (ill.); uitg. Ploegsma, Amsterdam, 2010; ISBN 978 90 216 6830 7; 88 blz.; € 12,95.
