Aleksandra is een bedrijvig type. Niet alleen is ze actief in de politiek, ze zet zich ook in voor Europese jongeren. Ze zit in een paar overlegcommissies en bezoekt regelmatig conferenties van het European Christian Political Youth Network (Ecpyn).

Hoe denk je over Europa?

„Ik kan niet wachten tot Macedonië lid is van de Europese Unie. Eindelijk geen gedoe meer met paspoorten, maar vrij reizen. Europa is belangrijk voor de Balkan, wij hebben baat bij gelijke rechten voor etnische minderheden. Daarom geloof ik in een multicultureel Europa. Bovendien kan Europa economische problemen beter managen dan een land in zijn eentje. En misschien kan Brussel eindelijk eens een eind maken aan de slepende kwestie tussen Macedonië en Griekenland over de naam van ons land.” (Macedonië is ook de naam van een Griekse provincie, JMtH.)

Voel je je Europeaan?

„Ja, als inwoner van Europa sta ik in een traditie van de Griekse oudheid en deel ik veel westerse waarden en normen. Ondanks het feit dat ons land eeuwenlang door de Ottomanen is bestuurd, heb ik veel meer met Europa dan met Turkije. Je ziet het ook om je heen. Macedonië neemt nadrukkelijk de gebruiken en de architectuur van het Westen over.”

Hoe is het leven als christen in Macedonië?

„Bijna twee derde deel van ons land is christelijk. Een kleine minderheid van ongeveer 15 tot 20 procent is islamitisch. Met moslims hebben we nog nooit problemen gehad. We kunnen prima met elkaar door één deur. De etnische problemen, die bijvoorbeeld in Servië en Bosnië nog springlevend zijn, spelen hier niet zo sterk.”

Hoe probeer jij je christen-zijn in te vullen?

„Ik ben aangesloten bij een orthodoxe kerk in Skopje. Als het even kan, bezoek ik elke zondag een dienst. Ik ben niet actief in de kerkelijke gemeente. Wel probeer ik mijn christen-zijn in de politiek uit te dragen als lid van een conservatieve partij, VMRO-DPMNE.”

Wat zijn je toekomstplannen?

„Ik ben bezig met een master bestuurskunde in Skopje. Graag zou ik volgend jaar naar Berlijn willen, om stage te lopen in de Bundestag. Omdat ik een bachelor Duits heb gevolgd, moet dat mogelijk zijn. Als ik klaar ben met mijn opleiding wil ik beleidsmedewerker worden bij de VMRO-DPMNE of het bestuur ingaan, als het maar iets te maken heeft met de overheid. Op dit moment ben ik secretaris van onze partij. Het lijkt me mooi om verder in die functie te groeien.”

Jan Mark ten Hove bezocht in juli een summerschool in Ohrid, Macedonië. Deel 4 in een serie van vier portretten van Oost-Europese twintigers.

Macedonië

De Republiek Macedonië is in 1991 ontstaan na het uiteenvallen van Joegoslavië. Het land maakte een vrijwel geruisloze overstap naar de democratie. Dat veranderde eind jaren negentig. Grensconflicten met etnische Albanezen leidden tot grote spanningen. Een deel van deze Albanezen woont inmiddels in Kosovo, dat ten noorden van Macedonië ligt. Met de Albanese minderheid, die in het westen woont tegen de grens met Albanië, is in 2001 het Verdrag van Ohrid gesloten. Daarin werd opgenomen dat de Albanezen gelijke rechten hebben als de Macedoniërs, mits ze plaatselijk een minderheid van minimaal 20 procent van de bevolking vormen.