Geen misschien maar zekerheid
„In de rechte prediking van het Evangelie wordt Christus aangeboden en wordt niet gezegd dat we van Hem moeten afblijven. We móéten Hem aannemen; maar kunnen we dat? Nee, we kunnen Hem alleen afwijzen. Maar het aannemen gebeurt door de overweldigende liefde van Christus, gewerkt door Zijn Geest.”
Ds. D. J. Budding, hervormd predikant in Waarder, was maandag een van de sprekers tijdens de landelijke appèl- en ontmoetingsdag van Stichting Reformatorisch Appèl (SRA). Deze stichting bestaat sinds december en is een bundeling van de jongerenavondencomités in Goeree-Overflakkee, Alblasserwaard, Zeeland, Land van Heusden en Altena, Gouda en (per medio mei) Veenendaal.
In zijn overdenking over ”Ik weet mijn Verlosser leeft” (Job 19:25) benadrukte ds. Budding het kennen en weten als een persoonlijk ondervinden en ontmoeten. In het ondervinden wordt God als de Verlosser geopenbaard, wat de mens doet zeggen: Mijn Verlosser leeft. „Het ware geloof is hebberig in de goede zin van het woord. Het is geen misschien maar een door de Heilige Geest gewerkte zekerheid.”
„Hebben jullie schuld?” zo vroeg hij de ongeveer 550 aanwezigen. „Wat moet je bij deze Goël doen als je geen schuld voelt, of als je die zelf wel dragen kan? Wanneer Christus in je hart geopenbaard wordt, geeft Hij door de Geest der aanneming genade om Hem aan te nemen. Is Christus je doel? Hij is alles, geeft alles; het is Jezus alleen.”
Ds. A. Simons, hervormd predikant te Goudswaard, sprak over het thema ”Levendgemaakt met Christus” (Ef. 2:5). Hij nam zijn gehoor mee naar een dodenakker, een algemene begraafplaats, waar Joden, christenen en heidenen liggen. „Er zijn daar discussies over het aanbod van genade, zodat het lijkt alsof het geen begraafplaats is. Op het bordje staat echter dat al de mensen geestelijk dood zijn en dat de toorn Gods op hen rust. Het is onmogelijk dat deze doodsbeenderen uit zichzelf levend worden.”
Hoe moeten die doden levend gemaakt worden? Ds. Simons: „Verkondig het Evangelie op die begraafplaats. Dat er Eén gestorven is Die aan het recht voldaan heeft. Hoe kan een dode zondaar zich bekeren? Als hem het Woord gepredikt wordt. Prediken is heilsfeiten verkondigen: Er ís een gestorven Christus voor u. Dat is méér dan alleen voor ogen schilderen. Christus is in het Woord als het ware tot aan je hart gelegd. Op de dodenakker van je leven wordt het kruis van Christus opgericht. En nu de vraag: geloof je dit? Dat Christus in de belofte van het Evangelie midden tussen de dode zondaren staat?”
Op dit punt lopen, aldus ds. Simons, honderden stuk. „We willen wat voelen, meemaken. Maar weet u wat er gebeuren moet: het Woord moet geloofd worden, anders ervaar je niets. Je hoeft niet tot Hem te komen, maar Hij komt tot jou, en midden in jouw leven wordt het kruis opgericht.
Het gaat in de eerste plaats om Christus buiten ons. Christus moet niet worden gevoeld, maar in het Woord worden gezien. En dan mag ik ook Christus ervaren in Zijn heerlijkheid als vrúcht van dat geloof. Het is de Heilige Geest Die de prediking doet eigenen.
Dat is het Paasevangelie: dat Christus de dood is ingegaan en ik met Hem ben opgewekt. Mag ik zomaar zien op Jezus? Ja, maar kijk dan met twee ogen, en niet met één oog naar de wet.”
Ds. J. P. Boiten, christelijk gereformeerd predikant te Sliedrecht, opende de dag met een overdenking over ”Ik ben de Opstanding en het Leven”. Die opstanding is niet iets voor de toekomst, maar begint hier en nu. „Jezus zegt dat Hij de Opstanding ís. De troost van Pasen is dat wie in Hem gelooft, zal leven, al ware Hij ook gestorven. Wie Hem toevalt als een dode zondaar en sterft aan alles wat van zichzelf is, zal vallen in de handen van de levende Heere.”
Ds. A. van der Zwan, eveneens christelijk gereformeerd predikant in Sliedregt, besloot de dag met een meditatie over ”De opstanding uit de doden”. „Wat een bevoorrechte mensen zijn we”, zo merkte hij op, „dat we zo vaak het Woord mogen horen, ook de afgelopen dagen. U hebt vandaag geen dominees gehoord, maar Christus is tot u gekomen in het gewaad van Zijn Woord. Doden zullen horen de stem van God.
U zegt: tussen horen en horen is verschil. Ja, het Woord is een tweesnijdend scherp zwaard. Ik kan me niet bekeren, kan niet geloven en bidden, het is waar; maar vanmiddag spreekt er Iemand tegen geestelijk doden. Als Hij het zegt, dan kan het niet alleen, maar dan gebeurt het ook. Dan kun je merken of je alleen maar een dominee hebt gehoord of Christus hebt gezien.”