„En ik hoorde een stem uit de hemel, die tot mij zei…”

Hoe dikwijls denkt u wel ernstig over het sterven? Wanneer hebt u uw rekening opgemaakt? Wanneer keerde u tot uzelf in, in uw hart om te zien hoe het met u in uw sterven zal gaan? Hoe dikwijls hebt u op deze wijze, om zo te spreken, uw testament opgemaakt? Wanneer hebt u van de dingen van de wereld afscheid genomen en ze vaarwel gezegd?

Let eens op deze weinige bewijzen waaraan u kunt zien dat u aan uw dood en sterfelijkheid niet heeft gedacht. De slaperige gerustheid waarin wij meestal leven en onze onwaakzaamheid zeggen duidelijk dat wij niet over het sterven denken. Indien wij aan de dood dachten, zouden wij dan zo zorgeloos kunnen zijn in ons 
rekening houden met God? Zouden wij ons dan zo weinig bekommeren over wat er van onze onsterfelijke ziel zal worden?

Alsof er geen eeuwigheid aanstaande is. Wij zijn als de mensen van de oude wereld. Zij aten en dronken en veranderden zich nooit. Is het met de mensen tegenwoordig ook niet zo gesteld? De dood ziet als een valk uit de lucht op de meeste mensen die niet op hun hoede zijn. Omdat ze de waarheid niet geloven.

James Durham,
predikant te Glasgow

(”De zaligheid der doden”, 1735)