Boerenoorlog had ook theologische achtergronden
Met name het feit dat twee christelijke gemeenschappen in Zuid-Afrika met elkaar, ruim honderd jaar geleden, in een oorlog verzeild raakten, bracht de geloofwaardigheid van de kerk in een land met zo’n geweldig zendingsgebied ten val. De wonden daarvan zouden tientallen jaren na dato niet alleen nog zichtbaar zijn, maar ook gevoeld worden.
In Zuid-Afrika woedde honderd jaar geleden de Anglo-Boerenoorlog. Deze strijd (1899-1902) heeft de kerken in Zuid-Afrika in tal van opzichten diepgaand beïnvloed. Er valt voor vandaag uit de Boerenoorlog een les te leren. Dat stelt prof. dr. J. M. Vorster vandaag in een artikel in deze krant. Niet alleen was er het menselijk leed van de Boerenoorlog, dat de kerk voor de taak van heling en wederopbouw stelde. De twist leidde ook tot ernstige verdeeldheid tussen christenen in Zuid-Afrika. De oorlog veroorzaakte spanning en wantrouwen. Het Britse kolonialisme ging gepaard met een liberaal-humanistische manier van denken die haaks stond op het calvinisme van de Boeren. Verder stond de kerk in de Kaap onder beheer van de Britse overheid en verschenen daarmee de sporen van een liberale theologie op het kerkelijk toneel. Het Britse beheer van de kerk opende tevens de weg voor de invloed van het Schotse methodisme met zijn arminiaanse inslag.
„De les van de Anglo-Boerenoorlog is dat een kerk trouw moet blijven aan Christus, de Koning van de Kerk”, zegt prof. Vorster. „De kerk moet zich nooit compromitteren met ideologieën.”